บทที่ 285 กุ้งหางทองศักดิ์สิทธิ์
“ต้าซื่อแกมาทำอะไรเนี่ย! มานี่เลยนะ” เกาเผิงกล่าวอย่างหัวเสีย
ร่างสีม่วงที่อยู่ไม่ไกลจากเกาเผิงมากนัก
หนวดของมันได้ตั้งตรง หลังจากที่เกาเผิงได้สังเกตเห็นตัวของมัน
“ตกลงแกมาทำอะไรเนี่ย” เกาเผิงพูดอย่างหงุดหงิด
ต้าซื่อเผยตัวออกมา มันหันซ้ายหันขวาและถามว่า “ฉันเหรอ”
เกาเผิงได้แต่ถอนหายใจ เขาเดินไปใกล้ๆ มันและปัดพวกเศษสกปรกที่ติดอยู่ตามตัวมัน