บทที่ 34 สัตว์อสูรประเภทพฤกษา
“คุณเกาครับ ผมมาแล้วครับ” หม่าเจียงเดินเข้ามาพร้อมกับกระถางดอกไม้
ในกระถางมีดอกไม้สีชมพูสดใสชูช่ออยู่ เขาวางมันบนโต๊ะ เป็นต้นที่ถูกตัดแต่งอย่างดี มันมีใบหยักรูปไข่ พร้อมดอกไม้สีชมพูสดใสกลิ่นหอมอ่อนโชยออกมา
เกาเผิงขมวดคิ้วและถอยหลังไปเปิดเครื่องระบายอากาศ
เขาจำได้ว่ามันคือต้นบีโกเนีย มันคงจะกลายพันธุ์หลังเกิดมหาภัยพิบัติ
เมื่อมองมัน ข้อมูลของสัตว์อสูรปรากฏขึ้นมาทันที
ชื่อสัตว์อสูร นางไม้บีโกเนีย
เลเวล สาม[footnoteRef:0] [0: ]
ระดับ ปกติ
คุณสมบัติ ธาตุไม้
สถานะ สุขภาพดีและมีความสุข
จุดอ่อน ธาตุไฟและไฟฟ้า
ความต้องการในการยกระดับ แก่นไม้หนึ่งร้อยปี น้ำดอกไม้หนึ่งร้อยหยด
‘นี่คือสัตว์อสูรประเภทพฤกษาอย่างนั้นหรือ?’ เกาเผิงประหลาดใจเล็กน้อย
สัตว์อสูรประเภทพฤกษาหาได้ยากเช่นเดียวกับสัตว์อสูรประเภทอันเดท
แต่สัตว์อสูรประเภทพฤกษานั้นได้รับความนิยมมากกว่า เพราะมันช่วยทำให้เจ้าของผ่อนคลายได้
“คุณต้องการยกระดับนางไม้บีโกเนียหรือ?” เกาเผิงถาม
“ถูกต้อง หลังจากนี้ครึ่งเดือนจะมีการแข่งขันชิงตําแหน่งราชันดอกไม้ ผมต้องการชนะในรายการนี้” หม่าเจียงกล่าวอย่างจริงจัง
“ราชันแห่งดอกไม้…” เกาเผิงพูดไม่ออก ผู้ชายที่ไหนต้องการเป็นราชันดอกไม้กัน
“นี่คือสัตว์อสูรตัวที่สองของผม ผมต้องการมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้มันตั้งแต่แรกเริ่ม” หม่าเจียงยื่นนิ้วก้อยออกไป ขณะนางไม้บีโกเนียคลี่ใบของมันเข้าโอบกอดนิ้วก้อยของหม่าเจียงเอาไว้อย่างแผ่วเบา
“ผมรู้กฎของคุณ ผมยินดีจ่ายสามเท่าคือ สามสิบเครดิตพันธมิตร” หม่าเจียงนำบัตรเครดิตของเขาออกมาทันที
วัตถุดิบใช้ยกระดับนางไม้บีโกเนียนั้นไม่ใช่ของหายากและมีราคาไม่สูงนัก เพราะมันเป็นเพียงสัตว์อสูรระดับปกติเท่านั้น
หลังจากวัสดุทั้งหมดที่สั่งซื้อมาถึง เกาเผิงขอให้หม่าเจียงรออยู่ด้านนอก หม่าเจียงพยักหน้าก่อนเดินออกไป ในความเป็นจริงเป็นเพียงกฎพื้นฐานที่ปฏิบัติกันโดยทั่วไป สําหรับก่อนหน้านี้มันเป็นเหตุสุดวิสัยเพราะหม่าเจียงกังวลมากเกินไปจนทำให้เขาลืมเรื่องนี้ไป
เกาเผิงค่อยๆ สกัดแก่นไม้หนึ่งร้อยปีตามขั้นตอนปรากฏขึ้นในมุมมองสายตาของเขา สุดท้ายจึงนำส่วนผสมทั้งหมดใส่ไว้ในเข็มฉีดยา
แต่เมื่อเกาเผิงนำเข็มเข้าใกล้ นางไม้บีโกเนียกลับหุบกลีบดอกลงและใช้ใบปิดทับอีกชั้น
“อย่ากลัวไป เข็มแค่นี้ไม่ทำให้เธอเจ็บหรอก” เกาเผิงปลอบใจ
แต่นางไม้บีโกเนียก็ยังไม่คลี่ใบออกมา มันกลัวเข็มในมือเขา
“เป็นเด็กดี คลี่ใบออกมาเถอะนะ ฉันไม่เจ็บหรอก ฉันสัญญา” เกาเผิงยังโน้มน้าวนางไม้บีโกเนียต่อไป หากไม่ได้รับความร่วมมือจากนางไม้บีโกเนีย เข็มฉีดยาอาจทะลุเข้าไปในร่างกายของมันได้
และเขาอาจถูกทำร้ายโดยใบแหลมเหมือนกับเลื่อยของมันอีกด้วย
หลังจากใช้เวลาโน้มน้าวไปสิบนาที นางไม้บีโกเนียจึงค่อยๆ คลี่ใบออกอย่างไม่เต็มใจนัก
เกาเผิงฉีดยาเข้าไปที่ก้านใบของนางไม้บีโกเนียทำให้ลำต้นของมันสั่นเล็กน้อย
เมื่อได้รับยา นางไม้บีโกเนียจึงย่อตัวลง ก่อนจะพ่นเส้นไหมสีเขียวออกมารัดพันร่างตัวเองจนกลายเป็นลูกบอลสีเขียว
เกาเผิงเปิดประตูออก
หม่าเจียงที่รออยู่หน้าห้องอย่างกังวลจึงเร่งสอบถาม “คุณเกา สำเร็จไหม?”
“แน่นอน ตอนนี้สัตว์อสูรของคุณกำลังพักผ่อนและอยู่ในขั้นตอนการวิวัฒนาการ ระหว่างนี้อย่าพึ่งรบกวนมัน” เกาเผิงกล่าว
หม่าเจียงเฝ้ามองมันตลอดครึ่งชั่วโมงก่อนเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง
รังสีเขียวเปิดออกช้าๆ เผยให้เห็นดอกไม้ใหญ่และสวยกว่าเดิม จากดอกเล็ก หากแต่ตอนนี้ขนาดพอกับดอกกุหลาบ
การวิวัฒนาการของนางไม้บีโกเนียราวกับการเปลี่ยนแปลงจากเด็กน้อยกลายเป็นหญิงสาวเลย
ชื่อสัตว์อสูร นางไม้บีโกเนีย
เลเวล สี่[footnoteRef:1] [1: ]
ระดับ สูง
คุณสมบัติ ธาตุไม้
สถานะ สุขภาพดีและมีความสุข
จุดอ่อน ธาตุไฟและไฟฟ้า
ชื่อของมันยังคงเหมือนเดิม ที่แตกต่างคือ ระดับของมันเพิ่มขึ้นมา
เมื่อเป็นเช่นนั้น หม่าเจียงจึงรู้สึกตื้นตันและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน เขาจับมือเกาเผิงและกล่าว “ขอบคุณครับบอสน้อย ผมตัดสินใจแล้วว่าจากนี้ไปสัตว์อสูรทั้งหมดของผมอยู่ภายใต้การดูแลของคุณ ไม่เพียงเท่านั้นผมจะแนะนำคุณให้กับคนอื่นได้รู้ความสามารถอันเก่งกาจของคุณอีกด้วย”
สัตว์อสูรประเภทพฤกษาเป็นสัตว์อสูรหายาก กระทั่งผู้เพาะพันธุ์สัตว์อสูรขั้นสูงมีเพียงไม่กี่คนจะเข้าใจเกี่ยวกับพวกมัน แต่ผู้เพาะพันธุ์สัตว์อสูรขั้นกลางกลับสามารถยกระดับได้จึงเป็นเรื่องที่วิเศษมาก
แรกเริ่มเดิมทีหม่าเจียงเพียงต้องการเสี่ยงโชคกับเกาเผิงเท่านั้น เขาไม่คิดว่าเด็กหนุ่มผู้นี้จะสามารถยกระดับสัตว์อสูรประเภทพฤกษาได้จริงๆ
แต่เมื่อผลลัพธ์ที่ได้นั้นกลับทำให้เขารู้ว่าพรสวรรค์ของเด็กหนุ่มผู้นี้เป็นของจริง และตอนนี้หม่าเจียงเชื่อใจเกาเผิงอย่างไร้ข้อกังขา
…………………………………………….