บทที่ 791 ลิงดำ
สถานการณ์ก่อนหน้านี้ ราวกับว่ามีคนสองคนกำลังต่อสู้กันอยู่และอีกคนหนึ่งกำลังเกลี้ยกล่อมให้พวกเขาหยุด
ในขณะที่เกลี้ยกล่อมให้หยุด เขาก็กอดคนคนหนึ่งที่กำลังต่อสู้เพื่อไม่ให้เขาเคลื่อนไหว เขายังพูดคำปลอบโยนบางอย่าง
“ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ อย่าหุนหันพลันแล่น โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า”
ฝ่ายที่โดนกอดก็ไม่อาจจะหลบหนีหรือสวนกลับไปได้ สุดท้ายก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป โดยที่อีกฝ่ายแทบจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย หากมองอย่างผิวเผินนี่เป็นการรวมหัวกันอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าฝ่ายที่เข้าไปกอดจะปฏิเสธเสียงแข็งก็ตาม