บทที่ 150 บทสนทนา
“รับมาเท่าไหร่ก็สวนกลับไปให้แรงจากที่รับอย่างงั้นเหรอ” เกาเผิงพึมพำกับตัวเอง ดวงตาของเขาก็พลันสว่างขึ้น
จีฮันอูพยักหน้าชื่นชม ดูเหมือนหลานชายของเขาจะเข้าใจสิ่งที่เขาพูด
“จริงๆ แล้วหลังจากที่ตากลับมาที่จีน ตากะจะมาหาหลานตั้งแต่ที่ตามาถึงแต่ตาทำไม่ได้ เพราะเกรงว่าตาจะนำโชคร้ายมาให้หลาน” เขาพูดอย่างจริงจัง
“ผมเข้าใจ ลุงหลิวได้บอกในเรื่องแล้วว่าทำไมตามมาหาผมไม่ได้” เกาเผิงพยักหน้า