บทที่ 221 ตะขาบสายฟ้าหกปีก
ซู่ฉิงฮีเม้มปากอย่างไม่พอใจที่เกาเผิงได้ไล่อย่างกับหมูอย่างกับหมาเมื่อครู่ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อเขาได้
สิบนาทีต่อมา เสียงฟ้าร้องก็ได้สงบลง ความสงบก็กลับมาที่ห้องแล็บอีกครั้ง
ซู่ฉิงฉีที่อยู่ด้านนอกพร้อมกับแก้วกระดาษในมือ เธอกินน้ำไปแล้วสามแก้วในระหว่างที่เธอยืนรอ
‘หวังว่า ทุกอย่างจะเรียบร้อยดีนะ’