บทที่ 154 คิดจะหนีไปด้วยขาที่หักอย่างงั้นเหรอ?
เฮอหมิงตกตะลึง เขาได้คิดว่าเกาเผิงจะตอบตกลงได้ง่ายอย่างนี้
‘แต่มันกะทันหันเกินไปรึเปล่า’
หลังจากนั้นเกาเผิงก็ขับออกจากที่นี่และมุ่งหน้าไปสำนักงานนกร็อกทะยานฟ้าที่อยู่ใจกลางเมือง เขาเดินเข้าไปและพบว่าที่นี่ค่อนข้างวุ่นวายและเต็มไปด้วยลูกค้า
“บอสคะนี่คือผู้เพาะพันธุ์สัตว์อสูรขั้นกลางคนใหม่ของสำนักงานเราค่ะ เธอมีชื่อว่า หลิวมิงฮุยค่ะ” ซุนซวนซวนแนะนำผู้หญิงที่ใส่ชุดสูทสีเทาอายุประมาณสามสิบปีให้เกาเผิงรู้จัก