บทที่ 569 อกสั่นขวัญหาย
"ทะท่านเทศโกลดี้งั้นเหรอ" สตีปี้ถามอย่างกังวล
"ไม่ใช่! ท่านเทพโกลดี้ต่างหาก ไม่ใช่ท่านเทศ!" โกลดี้โกรธมากที่การออกเสียงของสตีปี้มีปัญหา
“โอ้ เข้าใจแล้ว” สตีปี้พยักหน้า
“...”
จ้าวอสรพิษพสุธาที่เพิ่งจะฟื้นสติขึ้นมา มันอยู่ใต้ปั้นท้ายของสตีปี้ ในขณะที่มันกำลังจะลากสังขารออกได้ ในตอนนั้นเองได้มีเมฆดำลอยอยู่เหนือศีรษะของมัน จากนั้นก็มีข้างเหลวบางอย่างไหลออกมาจากรอยแยกบนตัวของสตีปี้