บทที่ 587 คมเขี้ยวของจ้าวแห่งท้องทะเล
นักล่าแห่งท้องทะเลได้ถูกกลืนกินอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันได้ส่งเสียงร้องออกมา เกาเผิงมองอย่างเสียดาย หากเขานำซากของมันได้ให้แท่นบูชาได้มันคงจะมีประโยชน์ต่อพวกเขามากมาย
หลังจากกินนักล่าแห่งท้องทะเลเสร็จแล้ว แล้วหลุมดำก็มาบรรจบกันรวมกันเป็นจุดเดียวเผยให้เห็นสิ่งประดิษฐ์ที่อยู่ข้างใน พื้นผิวถูกของมันได้ถูกชะล้างออก แสงแห่งสวรรค์ที่เปล่งประกายอ่อน ๆ เกาเผิงมองมันอย่างไม่เข้าใจ เขาหันไปมองบิ๊กเฟ็ทอย่างแปลกๆ