ตอนที่ 696 แว่วเสียงจากหนองน้ำ
โจวฮุ่ยมีความรู้สึกผสมปนเปกันขณะที่เขากำหมัดแน่น ในอดีตมันเป็นเพราะนิสัยซุกซนของเขาทำให้เขาถูกจับโดยพ่อค้าค้าทาส
เขาจินตนาการว่าพ่อของเขาต้องชอกช้ำอย่างรุนแรงเมื่อรู้ว่าเขาหายตัวไป เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น โจวฮุ่ยก็อดไม่ได้ที่จะหลับตาลง ร่างกายของเขาสั่นเทาด้วยความเสียใจ
“สัตว์อสูรตัวนั้นถูกวางยาพิษและจำเป็นต้องล้างพิษโดยเร็วที่สุด” หม่าเหอกล่าวอย่างเร่งรีบ ก่อนหน้านี้หม่าเฮ่อคิดว่าพวกเขาเป็นศัตรู ดังนั้นเขาจึงยาลูกดอกอาบยาพิษไป เขาไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนหรือแม้แต่คนจากเผ่าเดียวกัน หม่าเฮ่อรู้สึกละอายใจ “ข้าต้องขอโทษจริงๆ กับสิ่งที่ข้าทำไปก่อนหน้านี้แต่ข้าก็ขอให้ท่านเข้าใจข้าด้วย ข้าไม่รู้ว่าใครที่เข้ามาในอาณาเขตของเผ่าเป็นมิตรหรือว่าศัตรู”