บทที่ 174 โลกของผู้ใหญ่ไม่มีอะไรที่ถูกหรือผิด
หลังจากที่เกาเผิงได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือ เกาเผิงก็ได้ยกมุมปากยิ้มอย่างมีเลศนัยทันที
‘ช่วยพวกคุณอย่างหรือ โทษทีนะ ถึงฉันจะช่วยพวกคุณไว้แต่ไม่รู้ว่าสัตว์อสูรของฉันจะยอมปล่อยพวกคุณให้หนีรอดไปได้รึเปล่า’
กัปตันหลี่ที่ได้เป็นรอยยิ้มของเกาเผิงนั่น ทำให้เขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา
ขณะเดียวกันดัมมี่ก็ได้เดินตรงไปที่เกาเผิง