เฟยหลงเดินกลับไปที่ สำนักถัง ที่ซึ่งตั้งอยู่อีกฝั่ง และตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ทั้งสองจะกลับเข้าไปพบอาจารย์ถังเป็นครั้งสุดท้าย ในขณะนั้นเซียนหวังได้ยืนรอน้องชายอยู่หน้าสำนักกลางเพื่อเข้าไปพร้อมกัน
" ข้ามาแล้วพี่หวัง " เฟยหลงวิ่งตรงมาหาพี่
เซียนหวังกล่าว " งั้นเราเข้าไปหาอาจารย์กันเลยดีไหม "
" ดีเหมือนกันพี่ ไปกันเลย ! " ทั้งสองได้เดินเข้าไปหาอาจารย์ ที่หน้าห้องทำงาน เคาะประตูห้อง
" ก้อกๆๆ อาจารย์ขอรับ "
" ข้าได้ยินแล้ว เข้ามาได้ " และทั้งสองเดินเข้ามาคุกเข่า คารวะอาจารย์
ส่วนอาจารย์ถังกำลังรินน้ำชาอยู่ เอ่ยพูดขึ้นว่า "พวกเจ้าพร้อมแล้วรึ ? "
เซียนหวังตอบกลับไปว่า " ขอรับอาจารย์ พวกเราพร้อมแล้วจริงๆ เราจะไปวันรุ่งขึ้นขอรับ "
อาจารย์พยักหน้าและได้พูดเทศน์สอนทั้งสองอยู่ครู่หนึ่ง
" รอข้าแปบหนึ่งนะ ข้ามีของจะให้ " อาจารยกล่าว
และท่านเดินเข้าไปหลังห้องลับ ไปหยิบดาบชั้นเลิศ 2 เล่ม มาให้กับพวกเขา ท่านยื่นดาบเล่มแรกให้กับ เซียนหวัง ลักษณะเป็นดาบชั้นสูง ด้ามเป็นสีทองสลักลายมังกร ส่วนดาบเล่มที่ สอง ท่านให้เฟยหลง ลักษณะ เป็นดาบทั่วไป ดูเหมือนไม่มีราคา แต่เป็นดาบที่อาจารย์ถังท่านรักที่สุด และทั้งสองเล่มนี้ถึงแม้จะดูแตกต่างกันมาก แต่จัดอยู่ใน 12 สุดยอดของดาบชั้นเลิศเข้าด้วยกัน
จากนั้นอาจารย์ได้พูดกับทั้งสองว่า ดาบที่ข้าให้พวกเจ้าไปล้วนเป็นที่เคยกินเลือดคนมาทั้งนั้น
อาจารย์ต้องการจะสื่อว่าดาบทั้งสองเล่มเป็นดาบที่อาจารย์เคยใช้ในการต่อสู้มาก่อน
" จงใช้ดาบในการต่อสู้และปกป้องตัวเองและคนที่เจ้ารัก ที่สำคัญจงควบคุมดาบให้ได้ อย่าให้ดาบอยู่เหนือเจ้า เพราะดาบสองเล่มนี้ไม่ใช่ดาบทั่วไปอย่างที่เจ้าคิด "
" ขอรับ อาจารย์ / ขอรับอาจารย์ " ทั้งสองตอบรับฟังคำแนะนำของอาจารย์อย่างดี และเฟยหลงกล่าวข้าจะไม่ลืมสิ่งที่ท่านสอนเลยขอรับ
" ดีๆ " อาจารย์กล่าว " ข้าก็มีแค่นี้แหละ ขอให้พวกเจ้าทั้งสองโชคดี "
" ขอบคุณท่านมากอาจารย์ " ทั้งสองยังกล่าวอีกว่า " พวกข้าจะไม่ลืมสำนักแห่งนี้เลย "
แล้วก็เดินออกจากห้องไป พร้อมกับดาบที่อาจารย์ให้คนละเล่ม
.......
เช้าวันรุ่งนี้ทั้งสองคนได้ตื่นแต่เช้า เตรียมตัวออก เดินทาง พวกเขาเตรียมของใส่ย่าม สวมหมวกสันไม้ไผ่คนละใบ พร้อมใช้ผ้าพันดาบไว้เพื่อเป็นการปกปิดอาวุธ จากนั้นทั้งสองก็เดินออกไปตรงหน้าสำนัก พอดีถึงหน้าสำนักทั้งสองก็ตกตะลึงไปเลย ที่เห็นบรรดาอาจารย์และศิษย์คนอื่นๆยืนส่งรอพวกเขา ทั้งสองคนซาบซึ้งใจและก็เดินเข้าไปคารวะอาจารย์ทุกท่าน จนถึงอาจารย์ถังเป็นคนสุดท้าย ท่านบอกว่า " สำนักถังต้อนรับพวกเจ้าเสมอ วันไหนที่เจ้าอยากกลับ "
เซียนหวังและเฟยหลงพยักหน้าตอบรับ พวกเขาก็โบกมือลาเพื่อนๆ และหันหลังเดินจากไป เพื่อนๆน้องๆในสำนักต่างก็ตะโกนพูดว่า " โชคดีน่ะ เฟยหลง / โชคดี.... พี่หวัง / โชคดี... ทั้งสองเลย "
เมื่อทั้งสองคนได้ยินก็หันหลังกลับมามองอีกครั้งหนึ่ง " ลาก่อนน่ะ ทุกคน " และทั้งสองคนก็เดินลงจากเทือกเขาไปอย่างหายหลับตา