"ตอนนั้นผมมาสมัครเป็นเด็กล้างจานที่นี่"
ปลาวาฬเหล่หันไปมองอีกฝ่าย ท่าทางเหมือนอยากจะเล่ามากกว่าจะอยากฟังคำตอบ เขาคิดสะระตะในใจ ก่อนจะแกล้งหยิบกล่องข้างขึ้นมาเป็นเชิงโยนหินถามทาง ก็คนมันหิวนี่นา
"กินเถอะ"
ปลาวาฬพยักหน้ารับ
"ชืดหมดแล้วหรือเปล่า เอาไปอุ่นมั้ย"
โอบเอื้อถาม แต่เขารีบปฏิเสธไป จะบ้าเหรอ วิ่งลงไปอุ่นข้าวตอนนี้แล้วถ้าเชฟเปลี่ยนใจไม่ยอมเล่าอดีตให้ฟังเขาก็อดรู้น่ะสิ กินกะเพราชืด ๆ สักวันไม่ตายหรอกน่า