ตอนที่ 30

"พัฒน์"

โก้ลุกพรวดพุ่งเข้าไปหาวสวัต คนที่พึ่งเดินเข้ามาในบ้านผงะถอยหลัง ท่าทางตกใจนั้นไม่ต้องแสร้งทำเลย เพราะไม่ว่าจะคาดเดาไว้หลายอย่าง แต่ก็ไม่เคยคิดว่าอีกฝ่ายจะพุ่งเข้ามาทันทีที่เห็นเขา โก้ยืนมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้า คนที่ตามหาอย่างไม่เคยลดละ

"พัฒน์ พัฒน์ใช่ไหม"

โก้คว้าไหล่คนตัวบางพลิกให้เผชิญหน้ากันตรง ๆ เขามองอย่างไม่เชื่อสายตา ใบหน้านี้ ดวงตานี้ รูปร่างแบบนี้ ทุกสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือคนที่อยู่ในความทรงจำมาตลอดสามสิบปี กานต์มองอาอย่างตกใจแล้วเห็นวัตหน้าซีด มือโก้ที่จับไหล่นั้นเกร็งแน่น เขารีบแตะมืออาเบา ๆ