บทที่ 20 ช่วยเฉินอยู่ร์จิ้ง! (2)
บทที่ 20 ช่วยเฉินอยู่ร์จิ้ง! (2)
"หา!! ช่วยชีวิตอะไร เฉินอยู่ร์จิ้งคือใคร"
ซีหลินร้องถามด้วยความตกใจ เธอลุกขึ้นยืนพยายามกวาดตามองสถานการณ์ แล้วก็เห็นว่ากลางโรงอาหาร มีหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งถือมีดทำอาหารปลายแหลมขนาดใหญ่ กวัดแกว่งมีดไปมาด้วยท่าทางน่ากลัว ตรงหน้าเธอเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่เหมือนจะถูกมีดแทง ทรุดกองอยู่บนพื้น คนที่อยู่รอบๆต่างกรีดร้องและวิ่งหนี ทำให้บริเวณรอบๆนี้โล่งขึ้นเรื่อยๆ
"ฉันจะช่วยยังไง ผู้หญิงคนนั้นมีมีด มีอาวุธ!!" ซีหลินร้องออกมาด้วยความร้อนใจ ภาพเหตุการณ์มันคล้ายคลึงกับตอนที่คนในครอบครัวของเธอถูกฆ่าตายเลย พวกเราไม่มีอาวุธ ต่อสู้ปกป้องตัวเองไม่ได้ ได้แต่ปล่อยให้คนชั่วฆ่าพวกเราได้ตามอำเภอใจ มันทำให้เจ็บปวดและเคียดแค้นใจเหลือเกิน
เห็นชายหนุ่มที่ถูกแทงมีเลือดไหลออกจากหน้าท้อง พยายามกระเสือกกระสนถอยหนีหาทางเอาชีวิตรอด ซีหลินก็อยากเข้าไปช่วย แต่เธอก็ไม่รู้จะช่วยยังไงดี ในเมื่อตัวเองไม่มีอาวุธ ไม่มีอุปกรณ์ป้องกันตัว หรือแม้แต่ความแข็งแรงของร่างกายเธอก็ไม่มี!
"ฉันเคยส่งข้อความไปหาเธอตั้งเป็นพันๆครั้งแล้วว่าห้ามเธอเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหน ทำไมไม่ฟังที่ฉันพูด!!"
"ทั้งๆที่เจอหน้าฉันเมื่อไหร่ ก็พูดกับฉันยิ้มให้ฉันทุกวัน นั่นมันหมายความว่าเธอรักฉันตอบเหมือนกันไม่ใช่เหรอ"
"พวกเรากำลังจะแต่งงานกันแท้ๆ ฉันซื้อชุดเจ้าสาวมาแล้ว เธอก็ยังชมว่าสวยดี"
"แล้วรูปหลุดที่เปิดห้อง เข้าโรงแรมกับผู้หญิงเมื่อวานคืออะไร เธอนอกใจฉันใช่ไหม!!"
หญิงวัยกลางคนกรีดร้องพร่ำเพ้อเหมือนคนคลุ้มคลั่ง
"เพกาซัสขอร้องล่ะ นายพอจะช่วยอะไรได้บ้างหรือเปล่า"
ซีหลินไม่รู้จะทำยังไง เธอยืนเฉยๆปล่อยให้คนถูกฆ่าตายไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้ แต่จะให้เธอเข้าไปช่วยเธอก็ไม่รู้จะช่วยยังไง
"เนื่องจากสถานการณ์ฉุกเฉิน อนุญาตให้ใช้สามพันคะแนนเพื่อสุ่มตัวช่วยพิเศษ"
------------------------------------------
ใช้3000คะแนนเพื่อสุ่มตัวช่วยพิเศษ
ตกลง ยกเลิก
-----------------------------------------
หน้าจอเปิดขึ้นมาเองอัตโนมัติ ซีหลินไม่มีเวลาเสียดายสามพันคะแนน หรือสงสัยว่าการสุ่มนี้คืออะไร ถ้ามันมีโอกาสช่วยชีวิตคนได้เธอก็ยินดีทำทั้งหมด เธอกดตกลงทันที จากนั้นด้านหน้าก็เกิดวงล้อเสี่ยงโชคหลากสีปรากฏขึ้นมา ในแต่ละช่องของวงล้อมีข้อความหลายอย่างมีสีสันแตกต่างกัน ไม่ทันที่ซีหลินจะได้อ่าน วงล้อก็หมุนวนอย่างรวดเร็ว
"ทักษะต่อสู้ ทักษะป้องกันตัว ทักษะอะไรก็ได้ที่มีประโยชน์!!" เธอพยายามอธิษฐานขอร้องอยู่ในใจ พริบตาต่อมาวงล้อก็หยุดหมุน เข็มชี้ไปที่ช่องสีทองช่องหนึ่ง
"ขอแสดงความยินดี โฮสต์ได้รับทักษะโชคดีพ้นภัยพาล"
"มันคืออะไร มันจะทำให้ฉันช่วยชีวิตผู้ชายคนนั้นได้ใช่ไหม" ซีหลินร้องถามด้วยความร้อนใจ เหตุการณ์ตรงหน้าเธอตอนนี้หญิงวัยกลางคนกำลังย่างสามขุมเข้าไปใกล้ชายหนุ่มที่ได้รับบาดเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ
"ทักษะโชคดีพ้นภัยพาล จะเพิ่มความโชคดีให้โฮสต์ในกรณีเกิดอันตรายต่อร่างกายหรือชีวิต ทำให้ไม่ว่าจะพบเจอเรื่องอันตรายร้ายแรงแค่ไหนก็จะสามารถหลบรอดภัยนั้นได้ด้วยความโชคดี ทักษะมีอายุการใช้งานหนึ่งร้อยวัน"
"จริงนะ เธอไม่ได้โกหกฉันใช่หรือเปล่า" ซีหลินถามกล้าๆกลัวๆ พยายามมองหาอาวุธไปรอบตัว
"ระบบไม่สามารถโกหกได้"
ตอนที่ซีหลินพยายามรวบรวมความกล้า หญิงวัยกลางคนก็จับมีดด้วยสองมือเงื้อขึ้นเหนือศีรษะ ตั้งใจจะแทงเข้าไปในร่างของชายหนุ่มด้วยเจตนาจะเอาชีวิต
ซีหลินตัดสินใจเด็ดขาด ละทิ้งความหวาดกลัว เธอขว้างขวดน้ำที่กลิ้งอยู่บนโต๊ะโยนใส่ร่างของหญิงคนนั้นสุดแรง เป็นความโชคดีมากที่ขวดน้ำกระแทกโดนหัวไหล่ของเธอทำให้มีดเบี่ยงทิศทาง พร้อมกับชายหนุ่มเอี้ยวตัวหลบได้ทัน มีดจึงตัดผ่านเสื้อของเขาเท่านั้น ซีหลินคว้าถ้วยชามที่อยู่ใกล้ตัวทุ่มใส่หญิงคนนั้นอีกหลายครั้ง