ANG MAHIWAGANG PAHINA

Ako ay si Claire Monique Keiyana, 19 taong gulang. Habang ako ay bata pa lamang, lagi ako nagbabasa ng bibliyang pambata. Habang nililipat ko nag pahina, napansin ko na may nakasulat gamit ang dugo. "Magdasal ka upang ika'y di mapahamak ngayong araw." At sinunod ko ito dahil baka biglang may masama na mangyari sakin. Gabi na yun. Ako ay nagsipilyo na at natulog. Umaga na, tumilaok na ang manok. Paggising ko sabi ni inay "Kei, Kei!" ano po yun nay? "Mayroon raw na pumasok sa atin na gusto tayong patayin, mabuti nga at umalis na ito agad. "ay inay, patignan po natin sa cctv kung ano yung mga pangyayari habang tayo'y mahimbing na natutulog." Ah sige, tara. *tinignan nila ang cctv footage* Ayun inay, kilala ko yun! Tatay yun ng kaklase ko. Sige, kausapin ko ang aking kaklase bukas pagpasok ko sa paaralan. "Oh sige anak ngunit mag ingat ka ha" Opo inay. *nasa paaralan na* Joe, diba tatay mo ito? Tinatangka nya ba kaming patayin? "Sorry Claire ha? Kailangan ko kasi ng kidney, wala kaming pera pambili nun." Dapat sinabi mo agad! Madaming gusto mag donate ng kanilang kidney ng libre. "Talaga ba? Oh sige, sabihan ko si tatay at sabihin ko sakanya na umamin nalang. Patawad muli." Okay lang. *nasa istasyon ng pulis* "Ako po yung nagtangkang patayin ang anak nyo na si Claire, kailangan din kasi ng anak ko ng kidney at wala kaming pera pambili." Bakit kayo umalis agad? "kasi po may nakita akong puting ilaw na sobrang masakit sa mata, hugis anghel." *isip ni Claire* di kaya yun yung nagprotekta saakin upang di mamatay? Yung nasa bibliya na sabi na magdasal ako upang ako'y maligtas sa kapahamakan, na naka sulat gamit ang dugo?

TO BE CONTINUED.