Y U M I E
Naglalakad lang ako pabalik balik sa malaking hall ng palasyo. Sisingsisi ako at di ko alam pano ko ilagay ang sarili ko sa sobrang pag aalala sa kalagayan nya. Mula kahapon pa akong di kumakain at di ako makatulog dahil sa sinapit ni ajenta na kalabanin ang gothrog mag isa. Wala akong nagawa ng gabing yu.. Lahat kame wala man lang nagawa upang matulungan sya.
Ako na itong may kapangyarihang maka-pagpagaling pero kaunti lang ang naitulong ko para lang maihilom ang mga sugat nya sa buong katawan, wala man lang akong natatanging lakas para pagalingin sya. I'm so useless!
Pinabayaan ko nalang ang pagtagaktak ng luha ko sa sahig dahil diko lubos makikila sya ng dahil sa mga natamo nyang sugat. Napabaling ako ng tingin kay Mark na bakas din ang pag aalala nito. Lahat kame halos mababaliw at di na alam anong gagawin ng makita ang sinapit ni ajenta para lang sa kaligtasan namin. But that night ajienta show up, for what reason? to save ajenta? or to see mark.
Bat ngayon lang sya nagparamdam in what reason? Or baka sabay kaming dumating. We want to kill the Gothrog and maybe ajienta wants to save her mother pero bat sya nawala at di na naman nagpakita? Lumapit ako kay Mark at wala itong kibo kahit alam nyang may sasabihin akong tanong.
ððµ'ðŽ ð¥ð¢ð³ð¬ ð¢ð¯ð¥ ðª ð§ðŠððµ ð¯ð°ðµð©ðªð¯ðš ð£ð¶ðµ ðŽð°ð³ð³ð°ðž, ð ð€ð¢ð¯'ðµ ðŠð·ðŠð¯ ðŽðŠðŠ ð®ðº ð©ð¢ð¯ð¥ðŽ. ðð°ðµð©ðªð¯ðš. ððµðŽ ðµð°ð° ð€ð°ðð¥. ð ð°ð¯ððº ð©ðŠð¢ð³ ðµð©ðŠ ðŽð°ð¶ð¯ð¥ ð°ð§ ð¥ð³ð°ð±ð±ðªð¯ðš ð°ð§ ðžð¢ðµðŠð³ ðªðµðŽ ððªð¬ðŠ ðª'ð·ðŠ ð£ðŠðŠð¯ ðµð³ð¢ð±ð±ðŠð¥ ðŽð°ð®ðŠðžð©ðŠð³ðŠ. ðð¶ðµ ðžð©ðŠð³ðŠ?"ð ð¶ð®ðªðŠ ðžð¢ð¬ðŠ ð¶ð±!!" -ðª ð©ðŠð¢ð³ð¥ ð¢ ð·ð°ðªð€ðŠ ðŽð°ð®ðŠðžð©ðŠð³ðŠ ð¢ð¯ð¥ ð ð§ð°ððð°ðžðŠð¥ ð¶ð¯ðµðªð ðª ðŽðŠðŠ ðµð©ðŠ ððªðšð©ðµ ð§ð¢ð³ ð¢ð©ðŠð¢ð¥. ð ð³ðŠð¢ð€ð© ðµð©ð¢ðµ ððªðšð©ðµ ð¢ð¯ð¥ ð£ðŠ ð¢ð£ððŠ ðµð° ðšðŠðµ ð¢ðžð¢ðº ð§ð³ð°ð® ðµð©ðŠ ð·ð°ðªð¥.... ððªðµðµððŠ ð£ðº ððªðµðµððŠ ð ðŽð¢ðž ðµðžð° ð±ðŠð°ð±ððŠ ðŽð©ð°ð¶ðµðªð¯ðš. ð ð€ð¢ð¯'ðµ ð©ð¢ð³ð¥ððº ð©ðŠð¢ð³ ðµð©ðŠð® ð¯ð°ð³ ðŠð·ðŠð¯ ð€ð¢ð¯'ðµ ðŽðŠðŠ ðµð©ðŠðªð³ ð§ð¢ð€ðŠ. ððº ð£ð°ð¥ðº ðªðŽ ðžðŠð¢ð¬ ð®ð°ð·ðŠ ð£ð¶ðµÂ "ð ð¶ð®ðªðŠ ðºð¶ð®ðªðŠ ðžð¢ð¬ðŠ ð¶ð±!!! ðµð©ð¢ð¯ð¬ ðšð°ð°ð¥ð¯ðŠðŽðŽ ðºð°ð¶'ð³ðŠ ðŽðµðªðð ðžðªðµð© ð¶ðŽ!"
ððªð¯ð¶ð£ð¶ð¬ð¢ð¯ ð¬ð° ð±ð¢ð³ðªð¯ðš ðªð®ð¶ðð¢ðµ ð¢ð¯ðš ð®ð¢ðµð¢ ð¬ð°. ð ðŽð¢ðž ðµð©ð³ðŠðŠ ðŽð©ð¢ð¥ð°ðž ð¢ð¯ð¥ ð ð¢ðð®ð°ðŽðµ ð§ð³ðŠð¢ð¬ðŠð¥ ð°ð¶ðµ, ðµð©ð°ð¶ðšð©ðµ ðªðµ ðžð¢ðŽ ð¢ ðšð©ð°ðŽðµ, ð£ð¶ðµ ðµð©ð¢ð¯ð¬ð§ð¶ðððº ð ð€ð¢ð¯ ðŽðŠðŠ ðµð©ðŠðªð³ ðµðŠðŠðµð©.
ð ðžð¢ðŽ ðŽð° ðšðð¢ð¥.. ðð©ð¢ðµ ð®ð°ð®ðŠð¯ðµ ð ðŽð¢ðž ðµð©ðŠð® ðŽð¢ð§ðŠ.
ð ðµð³ðªðŠð¥ ðµð° ðŽðµð¢ð¯ð¥ ð¢ð¯ð¥ ðµð©ðŠ ð±ðð¢ð€ðŠ ðªðŽ ð¥ðªð®. ðð©ð¢ðµ ð®ðŠð®ð°ð³ðº ð§ðð¢ðŽð©ð£ð¢ð€ð¬ðŽ ð¢ðšð¢ðªð¯.. ðžðŠð³ðŠ ðŽðµðªðð ð©ðŠð³ðŠ...
"ð-ðµðŠð¬ð¢ ð£ð¢ðµ ð±ð¢ð³ð¢ð£ð· ð®ð¢ðº ð¬ð¶ðð¢ð¯ðš, ðžð©ðŠð³ðŠ ðªðŽ ðŽð©ðŠ?!"
"ððŠ ð¥ð°ð¯'ðµ ð¬ð¯ð°ðž ð£ð¶ðµ ðžðŠ ð¯ðŠðŠð¥ ðµð° ð§ðªð¯ð¥ ð©ðŠð³ ð§ð¢ðŽðµ! ðð©ðŠ ð®ðªðšð©ðµ ð£ðŠ ðªð¯ ðšð³ð¢ð·ðŠ ð¥ð¢ð¯ðšðŠð³ ð£ðº ð¯ð°ðž "- ð ðŽð¢ðž ð©ð°ðž ð¢ð¯ð¹ðªð°ð¶ðŽ ðŠðºðŠðŽ ðð¢ð³ð¬ ðžð¢ðŽ.ð ð©ð¢ð·ðŠ ð¢ ðŽðµð³ð¢ð¯ðšðŠ ð¯ðªðšð©ðµð®ð¢ð³ðŠ ðµð©ð¢ðµ ðª ð€ð°ð®ð±ððŠðµðŠððº ðµð¶ð³ð¯ ðµð° ðŽðµð°ð¯ðŠ. ðð¶ðµ ðªðµ ð¥ð°ðŠðŽ'ð¯ðµ ð®ð¢ðµðµðŠð³ ðð«ðŠð¯ðµð¢ ðªðŽ ðªð¯ ð¥ð¢ð¯ðšðŠð³. ððŠ ð³ð¶ðŽð©ðŠð¥ ðµð©ð³ð°ð¶ðšð© ðµð©ðŠ ð°ð±ðŠð¯ðªð¯ðšðŽ ð¢ð¯ð¥..
ðððð ðððððð..
ð ð§ð³ð°ð»ðŠ ðªð¯ ð®ðº ðŽð±ð°ðµ. ððŠð¢ð³, ðð©ð°ð€ð¬ðŠð¥, ðð¯ðšðŠð³ ð€ð°ð®ðŠ ðµð°ðšðŠðµð©ðŠð³ ð¢ð¯ð¥ ðª ð£ð¶ð³ðŽðµ ðªð¯ ðµðŠð¢ð³ðŽ. ðð·ðŠð³ðºðµð©ðªð¯ðš ðžðŠð¯ðµ ðŽðªððŠð¯ðµ. ððµ'ðŽ ððªð¬ðŠ ðŽð°ð®ðŠð°ð¯ðŠ ððªðµ ðŽð°ð®ðŠ ð§ðð¢ð®ðŠ ðªð¯ ð®ðº ð©ðŠð¢ð³ðµ, ðªðµðŽ ð£ð¶ð³ð¯ðªð¯ðš, ð£ð¶ð³ð¯ðªð¯ðš.. ð ð€ð¢ð¯'ðµ ðŠð¹ð±ðð¢ðªð¯ ð©ð°ðž ð®ð¶ð€ð© ðªðµ ð©ð¶ð³ðµðŽ.. ð ð³ð¶ðŽð©ðŠð¥ ð¢ð¯ð¥ ðšð³ð¢ð£ð£ðŠð¥ ð©ðŠð³, ðŽð©ðŠ'ðŽ ððºðªð¯ðš ð°ð¯ ð°ð¯ ð©ðŠð³ ð°ðžð¯ ð£ðð°ð°ð¥. ðð¢ð³ð¬ ð³ð¶ðŽð©ðŠð¥ ðµð° ð§ðªð¯ð¥ ð©ðŠð³ ð±ð¶ððŽðŠ " ð ð¶ð®ðªðŠ ðŽð©ðŠ'ðŽ ð¢ððªð·ðŠ!!"
ð ð¶ðŽðŠ ð¢ðð ð°ð§ ð®ðº ðŠð¯ðŠð³ðšðº ðµð° ð©ðŠð¢ð ð©ðŠð³ ð°ð¯ ðµðªð®ðŠ. ðð·ðŠð¯ ðªð§ ð ð€ð¢ð¯'ðµ ð€ð°ð®ð±ððŠðµðŠððº ð©ðŠð¢ððŠð¥ ð©ðŠð³ ð£ð¶ðµ ðµð©ðªðŽ ð€ð¢ð¯ ðŽð¢ð·ðŠ ðµðªð®ðŠ ðŽð° ðžðŠ ð€ð¢ð¯ ðŽðŠð¯ð¥ ð©ðŠð³ ðµð° ðµð©ðŠ ð©ðŠð¢ððªð¯ðš ð±ðð¢ð€ðŠ. ð ð§ðŠððµ ð®ðº ðŠð¯ðŠð³ðšðº ðžð¢ðŽ ð¥ð³ð¢ðªð¯ðªð¯ðš ð¢ðžð¢ðº ð§ð³ð°ð® ð®ðŠ. ðð©ðŠ'ðŽ ð§ðªðšð©ðµðªð¯ðš ð§ð°ð³ ð©ðŠð³ ððªð§ðŠ. " ðð°ð°ð¥ ðšðªð³ð" ð ð¢ðð®ð°ðŽðµ ð€ð°ððð¢ð±ðŽðŠ ð£ð¶ðµ ððŠð° ðŽð¢ð·ðŠ ð®ðŠ ð¢ð¯ð¥ ð ðŽðµðªðð ð¥ðªð¥ð¯ðµ ðšð¢ð·ðŠ ð¶ð±... ð¶ð¯ðµðªð ðŽð©ðŠ ð£ð³ðŠð¢ðµð©..
ðð¢ðº ð¯ð¢ðµðªð³ðªð³ð¢ ð±ð¢ ð¬ð¢ð®ðªð¯ðš ð°ð³ð¢ðŽ ð±ð¢ð³ð¢ ð®ð¢ð¬ð¢ð³ð¢ðµðªð¯ðš ðŽð¢ ððð°ð¶ð¥ ððªð¯ðšð¥ð°ð®. ððµðŽ ð¢ ð©ðŠð¢ððªð¯ðš ð±ðð¢ð€ðŠ ð¢ð¯ð¥ ð ðµð³ð¶ðŽðµ ðµð©ðŠð® ðžðªðµð© ð¢ðð ð°ð§ ð®ðº ððªð§ðŠ ðµð° ðŽð¢ð·ðŠ ð®ðº ð¥ðŠð¢ð³ ðð«ðŠð¯ðµð¢.
ððµðŽ ð¥ð¢ð³ð¬ ð£ð¶ðµ ðžðŠ ð®ð¢ð¯ð¢ðšðŠ ðµð° ðšðŠðµ ð°ð¶ðµ..
ðð¢ ðµðªð¯ð¥ðª ð¯ðš ðð¢ð£ð¢ð¯ð¢ð¯ ð±ð¢ð³ð¢ð¯ðš ð©ð¢ðð°ðŽ ð®ð¢ðªðµð¶ð®ð£ð¢ ð¯ð¢ ð¯ðªðºð¢ ð¢ð¯ðš ð¬ð¢ðð¢ð©ð¢ðµðª ð¯ðš ð£ð¶ð¯ð¥ð°ð¬ ð±ðŠð³ð° ð®ð¢ðŽ ðµðªð¯ð¶ð°ð¯ð¢ð¯ ð¬ð° ð¯ðš ð±ð¢ð¯ðŽðªð¯ ð¢ð¯ðš ð¢ð¬ðªð¯ðš ð¬ð¢ð±ð¢ðµðªð¥. ð ðŽð¢ðž ð ð¢ð¯ð° ðŠð¯ð€ð©ð¢ð¯ðµ ðŽð°ð®ðŠðµð©ðªð¯ðš ð°ð¯ ð¢ð¯ð¥ ð ð€ð¢ð¯ ð©ðŠð¢ð³ ðµð©ðŠ ð¢ðªð³ ðžð©ðªðŽð±ðŠð³ðªð¯ðš ð¢ð¯ð¥ ðªðµ ðµð³ð¢ð·ðŠð ð§ð¢ðŽðµ.
ððµ ð«ð¶ðŽðµ ð¢ ð§ðŠðž ðŽðŠð€ð°ð¯ð¥. ð ðžð¢ðŽ ððŽðµð°ð¯ðªðŽð©ðŠð¥ ð¢ð¯ð¥ ðŽðµðªðððŠð¥; ð¢ ð³ð¢ð³ðŠ ð£ð¶ðµðµðŠð³ð§ððº ð¢ð±ð±ðŠð¢ð³ðŠð¥ ðªð¯ð§ð³ð°ð¯ðµ ð°ð§ ð¶ðŽ.
ð ð¢ð¯ð° ðšð³ð¢ð£ð£ðŠð¥ ðð«ðŠð¯ðµð¢ ðšðŠð¯ðµððº ðµð° ð©ðªðŽ ð¢ð³ð®. ðð¯ð¥ ð§ðð°ðžð¯ ð¢ðžð¢ðº. ðð¢ðð¢ðžð¢ ð¯ð¢ðð¢ð¯ðš ð¬ð¢ð®ðª ð¯ðª ðð¢ð³ð¬ ð¢ð¯ðš ðµð¢ð¯ðšðªð¯ðš ð¯ð¢ðªðžð¢ð¯.
ð ððŠð¢ð¯ðŠð¥ ð°ð¯ ð®ðº ð£ð¢ð€ð¬ ð¢ð¯ð¥ ðð¢ð³ð¬ ðªðŽ ð®ðªðŽðŽðªð¯ðš. ð ð£ðŠðšð¢ð¯ ðµð° ð±ð¢ð¯ðªð€ ð¢ð¯ð¥ ðð°ð°ð¬ðŠð¥ ð§ð°ð³ ð©ðªð®, ð£ð¶ðµ ðª ð§ð°ð¶ð¯ð¥ ð©ðªð® ð€ðð°ðŽðŠ ð£ðŠð©ðªð¯ð¥ ðµð©ðŠ ð£ð°ð¶ðð¥ðŠð³ ð ðžð¢ðŽ ð¢ð£ð°ð¶ðµ ðµð° ð¢ð±ð±ð³ð°ð¢ð€ð©ðŠð¥ ð©ðªð® ð£ð¶ðµ ðª ðŽð¢ðž ðŽð°ð®ðŠð°ð¯ðŠ.. ð ð©ðªð¥ ð¢ð¯ð¥ ð±ðŠðŠð±ðªð¯ðš ð£ðŠðŽðªð¥ðŠ ðµð©ðŠ ð£ð°ð¶ðð¥ðŠð³. ð ðŽð¢ðž ð¢ ðžð°ð®ð¢ð¯. ð'ð® ð¯ð°ðµ ð®ðªðŽðµð¢ð¬ðŠð¯. ð ðŽð¢ðž ð©ð°ðž ðŽð©ðŠ ðžðªð±ðŠ ðð¢ð³ð¬'ðŽ ðµðŠð¢ð³ðŽ. ðð¢ð³ð¬ ðªðŽ ð€ð³ðºðªð¯ðš? ðð©ðº? ð¢ð¯ð¥ ðžð©ð° ðªðŽ ðµð©ð¢ðµ ðšðªð³ð?
ð ð®ð°ð·ðŠ ð¢ððªðµðµððŠ ðµð° ðŽðŠðŠ ðžð©ð° ðžð¢ðŽ ðµð©ð¢ðµ ðžð°ð®ð¢ð¯. ð ðŽð¢ðž ðð«ðªðŠð¯ðµð¢! ð ðŽð©ð°ð°ð¬ ð®ðº ð©ðŠð¢ð¥ ð¢ð¯ð¥ ðð°ð°ð¬ ð¢ðšð¢ðªð¯. ðð©ðŠ ð«ð¶ðŽðµ ð¥ðªðŽð¢ð±ð±ðŠð¢ð³ðŠð¥..
âââ
ððµðŽ ð¢ð£ð°ð¶ðµ ð¢ð¯ ð©ð°ð¶ð³. ðð¢ðªðµðªð¯ðš ð§ð°ð³ ð ð¢ð¯ð°'ðŽ ð£ð¶ðµðµðŠð³ð§ððº ðµð° ð€ð°ð®ðŠ ð¢ð¯ð¥ ðšðŠðµ ð¶ðŽ. ð'ð® ðŽðµð¢ð¯ð¥ðªð¯ðš ð£ðŠðŽðªð¥ðŠ ðµð©ðŠ ð£ð°ð¶ðð¥ðŠð³ ð¢ð¯ð¥ ð ðšðð¢ð¯ð€ðŠð¥ ð¶ð±ðžð¢ð³ð¥. ðð¢ð³ð¬ ðªðŽ ðð¢ðð®.
ððªðŽ ðšð¢ð»ðªð¯ðš ð¢ðµ ðµð©ð°ðŽðŠ ð€ðð°ð¶ð¥ðŽ. ðð°ð¯ð¥ðŠð³ ðžð©ð¢ðµ'ðŽ ð°ð¯ ð©ðªðŽ ð®ðªð¯ð¥.ð ðžð©ðªð³ððŠð¥ ðªð¯ ðŽð¶ð¥ð¥ðŠð¯ ð±ð¢ð¯ð°ð€ ð¢ðŽ ð ð©ðŠð¢ð³ð¥ ð¢ ð®ð¶ð³ð®ð¶ð³ðªð¯ðš ð·ð°ðªð€ðŠ ðŽð°ð®ðŠðžð©ðŠð³ðŠ. ð ð¶ð¯ðŽð©ðŠð¢ðµðŠð¥ ð®ðº ðŽðžð°ð³ð¥ ð¢ð¯ð¥ ð§ð°ððð°ðž ðµð©ðŠ ð·ð°ðªð€ðŠ. ð ðžð¢ð¯ðµ ðµð° ðµð¢ð¬ðŠ ð¢ð¥ð·ð¢ð¯ðµð¢ðšðŠ ð£ðŠð§ð°ð³ðŠ ðªðµ ð€ð°ð¶ðð¥ ð¢ðµðµð¢ð€ð¬ðŠð¥ ð¶ðŽ.
ððµðŽ ð¯ð°ðµð©ðªð¯ðš ð¢ðð ð ð€ð¢ð¯ ðŽðŠðŠ ðžð¢ðŽ ð«ð¶ðŽðµ ð¥ðŠð¢ð¥ ðšð°ðµð©ð³ð°ðšðŽ ð©ð¢ðµð€ð©ððªð¯ðšðŽ. ð ð©ðŠð¢ð³ð¥ ð¢ ð·ð°ðªð€ðŠ ð¢ðšð¢ðªð¯ ð¢ð¯ð¥ ðŽðð°ðžððº ðžð¢ðð¬ ðµð°ðžð¢ð³ð¥ðŽ ðªðµ ð¢ð¯ð¥ ð ðŽð¢ðž ð¢ ð©ðŠðð±ððŠðŽðŽ ð¯ð¢ð¬ðŠð¥ ðžð°ð®ð¢ð¯.
ðµð¢ð¯ðšðªð¯ðš ð£ð¶ð©ð°ð¬ ðð¢ð¯ðš ð¯ðªðºð¢ ð¢ð¯ðš ð¯ð¢ðšðŽðªðŽðªðð£ðªð¯ðš ðµð¢ð¬ðªð° ðŽð¢ ð¬ð¢ð¯ðºð¢ð¯ðš ð¬ð¢ðµð¢ðžð¢ð¯.
ð ð³ðŠð®ð°ð·ðŠ ð©ðŠð³ ð©ð¢ðªð³ ðµð©ð¢ðµ ð€ð°ð·ðŠð³ðŽ ð©ðŠð³ ð§ð¢ð€ðŠ. ðð§ ðª'ð® ð¯ð°ðµ ð®ðªðŽðµð¢ð¬ðŠð¯ ðµð©ðªðŽ ðžð°ð®ð¢ð¯ ð®ðªðšð©ðµ ð£ðŠ ðð¢ð¯ðªð³ðµð©ð¢. ðð«ðªðŠð¯ðµð¢'ðŽ ðð°ðµð©ðŠð³.ð ð³ðŠð¢ð€ð©ðŠð¥ ð®ðº ð€ðð°ð¢ð¬ ð¢ð¯ð¥ ð€ð°ð·ðŠð³ðŠð¥ ð©ðŠð³ . ððšð¢ð¥ ð¬ð° ðŽðªðºð¢ð¯ðš ðšðªð¯ð¢ð®ð°ðµ. ðð¢ð³ð¬ ð³ð¶ðŽð©ðŠð¥ ð¢ð¯ð¥ ð©ðŠ ð€ð¢ð³ð³ðªðŠð¥ ð©ðŠð³ ð§ð°ð³ ð®ðŠ. ðð¢ð¬ð¢ð©ðªð¯ðšð¢ ð¢ð¬ð° ð¯ðš ð®ð¢ðð¶ðžð¢ðš ð¯ðš ð®ð¢ðšðŽðªð®ð¶ðð¢ ð¯ð¢ ðŽðªðºð¢ð¯ðš ð©ð¶ð®ðªð¯ðšð¢ ð©ð¢ð¯ðšðšð¢ð¯ðš ðŽð¢ ð®ðªð¯ð¶ðð¢ðµ ð¯ð¢ ð¯ðªðºð¢ ð¢ð¯ðš ð¬ð¢ð¯ðºð¢ð¯ðš ð®ðšð¢ ð®ð¢ðµð¢.
ð ðŽð¢ðž ðµð©ðŠ ðŠð®ð±ðµðªð¯ðŠðŽðŽ ð°ð¯ ð©ðŠð³ ðŠðºðŠðŽ. "ððððððŠðð ?" ðð¶ðµ ðŽð©ðŠ ð±ð¢ðŽðŽðŠð¥ ð°ð¶ðµ ð¢ðšð¢ðªð¯.
ðð¢ð¯ðš ð®ð¢ð¬ð¢ðð¢ð£ð¢ðŽ ð¯ð¢ ð¬ð¢ð®ðª ð¢ð¯ð¥ð¶ð¯ ð¯ð¢ ð¯ð¢ð¬ð¢ð¢ð¯ðµð¢ðº ðŽð¢ð®ðªð¯ ð¢ð¯ðš ð±ð¢ð³ð° ð±ð¢ð³ð° ð¯ðª ð ð¢ð¯ð°. ð ð§ðŠððµ ðŽðŠð³ðŠð¯ðŠ ð¢ðŽ ðµð©ðŠ ð¥ð¢ð³ð¬ðŠð¯ðªð¯ðš ð®ð°ð¶ð¯ðµð¢ðªð¯ ð¢ð³ðŠ ð§ð¢ð¥ðªð¯ðš ð¢ðžð¢ðº. ðð©ðŠ ð±ðð¢ð¯ðµðŽ ðŽðµð¢ð³ðµðªð¯ðš ðµð° ððªð·ðŠ ð¢ðšð¢ðªð¯.
ðð¢ðžð¢ð¬ ð®ð° ð¢ð¯ðš ðŠðŽð±ð¢ð¥ð¢ ð¯ðª ð¢ð«ðŠð¯ðšð¢ ð®ð¢ðº ð¯ð¢ð³ð¢ð³ð¢ð®ð¥ð¢ð®ð¢ð¯ ð¢ð¬ð°ð¯ðš ð¬ð¢ð¬ð¢ðªð£ð¢ð¯ðš ðð¢ð¬ð¢ðŽ ð¯ð¢ ðŠð¯ðŠð³ð©ðªðºð¢ ð¥ðªðµð°. ðð¶ðµ ð¢ðŽ ðžðŠ ð±ð¢ðŽðŽðŠð¥ ðµð©ðŠ ð³ð¢ðªð¯ð£ð°ðž ðð¢ð¯ðªð³ðµð©ð¢'ðŽ ð©ð¢ðªð³ ðšðð°ðžðŠð¥. ððŠð³ ð£ð°ð¥ðº ðŽðµð¢ð³ðµðªð¯ðš ðµð° ðŽð©ðªð®ð®ðŠð³. ð ðŽð¢ðž ð¢ ð€ð°ð¯ð¯ðŠð€ðµðªð°ð¯ ð°ð§ ðµð©ðŠ ðŽðžð°ð³ð¥ ð£ðŠðµðžðŠðŠð¯ ðð¢ð¯ðªð³ðµð©ð¢. ðð°ðŽðªð£ððŠ ð¬ð¢ðºð¢ð¯ðš ð¢ð¯ðš ð©ð¢ðžð¢ð¬ð¯ð¬ð° ð¢ðº ðð¯ðš ðŠðŽð±ð¢ð¥ð¢ ð¯ð¢ ðð°ð¥ð¥ðŠðŽðŽ ð°ð§ ðð¶ðŽðµðªð€ðŠ, ðð©ðªðµðª?
I woke up to reality as Mark about to leave the hall. "Mark ok kalang. Amp wag ka sanang magalit huh? Si ajienta ba ang kaharap mo nung Araw na yu.."-diko natapos ang sinabi ko ng biglaan syang lumingon sakin. I saw those glare, its empty inside its all bland. Parang nababalot sya ng lungkot. I awkwardly laughed and when he knuckled his arm "Sorry. Biro kolang pretend na wala akong nasabi "
Tinikom ko na ang bibig ko tsaka tumalikod sa kanya. Seryoso ang aura nya dapat sana di ko nalang sya ginambala. "Yes its her"- dinig ko pa syang bumuntong hininga "Maybe I just saw an illusion. Nevermind"
"Huh?"-I don't get it
Oo ako nga mismo di ko alam kung tao na o kaluluwa ang nakita ko nung araw nayun. But I saw a soul surrounding around ajienta at bigla bigla lang syang nawala na parang bula.Â
Mark is longing, his mind is not here. Binalingan nya ulit ang atensyon sa panonood ng dumadaang mga pegasus at mga nakasakay na mga bata na nagkakatuwaan."You saw everything?"
Napakibit balikat ako and poked "M-maybe... yes"
"Ituon mo muna ang atensyon kay ajenta ngayon. She needs you"-aniya at umalis sa harap ko.
Bat ako lang ang mag aalala "Bakit di kaba nag-aalala para kay ajenta?"-pahabol kong tanong at napahinto sya sa paglalakad pero wala akong natanggap na sagot ng magpatuloy na sya lumakad ulit "Sino ba ang mahalaga sayo?"
"Aj...."
âââ
Tumunog ang mga kampana ng bumukas ang pinto sa pagdating ng reyna at sabay ng pagyuko ng ulo ng mga tao. Her beauty is magnificent her hair has the color of the rainbow at mas gumaganda ng sabayan pa itong kuminang ng dahil sa hangin.
Nasa throne room kame ni Mark at sinabay namin ang tingin sa reyna habang lumalakad ito at nagtataka nalang kame na nakatulala lang ang mga tao sa throne imbes na ang tingin sa reynang dumadaan. Nilingon namin ni Mark. Nalaglag nalang panga ko. Putek!
"LEO??!!"
Di napigilan ni mark ang sarili nya at hinila yung paa ni leo at kinaladkad nya kahit magulong gulong pa ito pababa ng hagdan. Nagkasalamuha sila ng reyna at humingi sya ng paumanhin. Parang wala syang kinikilalang mataas na tao. Bastos!! No wonder ganon ang ekspresyon ng iba, kase nakaupo siya dun sa trono at feel pa nya ang pagkasandal ng maayos. Parang ako pa ang napahiya sa kalokohan nya.
Di ako nagdadalawang isip na hilain sya paalis dun. " A-aray ko po! A-ararayrayray hina....an mo naman yumie Aray ko p..."-Hinila ko lang sya hanggang a makalabas na kame sa throne room kung saan pinahiya nya lang ang sarili nya. Pumasok na kame sa silid namin at dun naghihintay si mark na kanina pang sumasabog sa galit.
Bumagsak sya after ko syang bigyan ng karate treatment. Minasahe ko sya para nga lang karate pinaghahagis ko sya at sinisipa ang likod at ibang parte ng katawan nya. Binugbog kase sya ni Mark, its his fault naman napapahiya kame ni Mark sa ginawa nyang scandalo sa trono ng reyna. Nakatulog na sya pagkatapos nun at nilagyan ko na sya ng kumot makakahimbing sya ng tulog dahil ang sarap ng simoy ng hangin.
Lumabas na lang ako para mailibang ang sarili dahil di parin ako mapakali sa kalagayan ni ajenta. Naglakad lakad lang ako para hanapin si mark dahil kanina pa din syang nawawala si yano ganon rin. Wala sila sa balcony at wala rin sya sa bawat hall.
"Pano kaya kung itry mo syang kuliti.."-Napalukso ako ng may nagsalita sa likuran ko. Damn his already awake? " halos parang apat na araw na syang ganya..."
"Bilis ah! Parang di ka tao"-Its very confusing. Bilis nyang narecover sa bali nyang katawan "Sure? okay ka lang? Dapat magpahinga ka muna"-aniko at lakas nitong tumango sakin.
"You're my miracle and I can't sleep without you in my sid...oww!" Di ko sya pinatapos ng sikmuhin ko sikmura nya ng malakas. Aber nanlalandi
"Don't even think about it. Baduy mo!"-inirapan kolang sya at naglakad lang hanggang sa makasalumuha ko si mark na may dalang tray na puno ng pagkain sa kamay nya at nginisihan ko sya
"Don't talk about it"-aniya na walang kabuhay buhay. Even he tried to act cool or cold. I know his soft.
"Di naman yan ang gusto kong sabihin gusto ko lang malaman kung maayos na ba ang pakiramdam nya"
"Hindi ko rin alam. Dalhin mo nalang to sa kany--"-
"Ikaw nalang ginagamot ko pa si Leo e" -nginisihan ko siya at aktong aalis na sya harap ko pinigilan ko siya
"teka lang"
"Bakit?!"-naiiritang wika nito
"Pahinge"