Chapter 4

" Sarap. . Umh. . .sarap talaga. . .ahh. . .can't help it. Umh. Delicious. " Ako yan

Wooooooo!!! Sarap talaga ng KINAKAIN ko.

*chump*

*chump*

*chump*

Sige lang ako sa pagkain ko ng sa wakas ay pinakain ako nong mga kasama ko dito. Though they're not obligated to give me food, but, what the heck. I am their guest, so they have no choice. 

I silently chuckled. 

Di ko na sila pinansin ng simulan ko nang kainin---NOPE. 

LANTAKAN ang tamang term, ang pagkain.

Pagtingin ko sa kanila kasi nga na se-sense ko yung mga maiinit na tingin na galing sa kanila na nakatutok sa akin ----------I was dumbfounded. Then. . . . 

"HAHAHAHAHAHAHA! Your FACE!!! Hahahahaha. . .was SO EPIC. . . . . .hahahahaha. . ." Sabi ko habang nakaturo ang daliri ko sa kanila habang ang isa namang kamay ko ay nasa tyan ko na nakahawak dahil sa tindi ng tawa ko.

Patuloy pa rin ako sa pagtawa. Pano kasiiiiii. . . . . . .ang mukha nila. Hahahaha. PRICELESS. Yun bang pawang nakanganga silang lahat at nanlalaki ang mga mata nila habang nakatingin sa kin.

Hahahahahaha! It's just so funny, you know. Kasi sa mga gantong gwapo na pagmumukha nila, they use it with that kind of reaction.

EPIC. I say!!!

****************************************************************************************************

Kita mo tong taong to. May gana pang tawanan kami. Eh, kasalanan ba naming magulat, kong makakakita ka ng isang tao. NOOOOOOOOOOO!!!!!

Isang taong MUKHANG ANGHEL na sinabing gutom na siya tapos ng maihain na sa lamesa ang mga pagkain. Agad umupo at tyaka nagsimulang kumain. NOOOOOOO again. LANTAKAN ang mga pagkain. Sunod-sunod pa kong sumubo.

Paupo pa lang kami, naka ilang plato na siya. Hoooooooo! Kakaiba talaga ang isang to. 

"Ui. Ui. Ui. Dahan-dahan na man sa pag-subo. Para ka namang di nakain ng ilang araw. " Bullet aka Maximus said to Rain. 

"Ilan bang ahas ang nasa tiyan mo? At ng hindi kain ang ginagawa mo, kundi LAMON." Manghang tanong naman ni Katana aka Arvin.

*chuckles*

"Tol!! Baka hindi ordinaryong ahas ang nasa tiyan niya. ANACONDA na siguro. . Ano bah. . .. .*laughs*" litanya agad ni Amos aka Stone.

"Baka nga sampung Anaconda pa nga eh. " saba’t naman Sniper aka Dennis.

"Pfffffttttttt. . . . .Bwahahahahahahahahahahahahaha." Hagalpak namin nina Maximus, Arvin, Stone at Dennis.

Pati tuloy ako naki-tawa na din dahil sa mga kalokohan ng mga ito. Kahit patuloy pa rin kami sa panunukso sa kapatid ko, wala ni isa kaming natanggap na reaction o angal mula sa kanya. Kaya tinignan ko siya kong ano ang ginagawa or reaction niya. Pagtingin ko sa kapatid ko at sa mga pagkain sa lamesa ------------

 @_@

〣( ºΔº )〣 

⊙_⊙ 

(=ﾟДﾟ=)

+_+

Kami yan.

NGA-NGA!

SIMOT ang mga PAGKAIN.

Napatingin na lang ako sa mga katabi ko. Pare-pareho ang mga reaksyon na min. 

GRABE!!!

Ang bilis naman niyang maubos! Eh pang anim na katao yung inorder ko kanina, kasi nga para sa amin yun lahat. 

"GRABEEEE ka naman Rain, ang lakas mo palang kumain. Simot na simot oh. Sinabi mo sana para dinagdagan pa namin ng pang anim pa na katao." Nagrereklamo kong sabi sa kanya.

Pero syempre, tukso lang yon. My brother can do whatever he wants. He can eat whatever it is and how many it is. He has me as his back up. So I can indulge him more to cross the gap in those many years that he’s away from us. 

"Okay ka pa ba? Aba'y baka pumutok na ang tiyan mo sa dami ng kinain mo. Saan ba napunta ang lahat ng kinain mo sa ganyang liit ng katawan mo." Dagdag pa ni Stone habang hindi na niya napigilan ang kanyang kamay na hinimas ang tiyan ni Rain na agad ko na mang inalis. 

Loko to a. Basta-basta na lang nang hahawak kay Rain. Kahit kaibigan ko pa to. He’s not allowed to hold my dear brother.

"Syempre naman ayos na ayos ako Hehehe. Busog na busog nga ako eh. " Nakangiting sagot ng kapatid ko sabay himas sa tiyan niya na hawak ko pa din, kasi nga tumabi na ako sa kanya kanina.

Satisfaction was evident on his face. Which makes me smile too. Sa lawak ng ngiti niya, lumabas tuloy ang mumunti niyang dimples sa magkabilang pingi niya sa may bandang baba ng kanyang mga labi. Ang cute talaga ng kapatid kong eto. Ang dali niyang ma-satisfied. Sabagay hindi din naman ako gutom talaga, and I know, yung mga kasama ko ganoon din. Gusto lang naming saluhan si Rain para namay may kasalo siya sa pagkain.

"Buti di ka lumalapad? Eh ang lakas-lakas mong kumain. " Manghang sabi Dennis

"Di ah! Mabilis kaya metabolism ko. *laughs*" Angal agad ni Rain

"So? Proud ka na niyan? " Sarcastic kong sabi.

"Syempre ko na man. . .makakain ko lahaaaaaaaaaaatttttttttt ng gusto koooooo. . . .hohohoho" Rain

Napailing na lang ako, kami.

Amazing!!

'Paniguradong butas palagi bulsa namin basta kasama na min ang kapatid ko na to kapag nagkataon.' Nasambit ko ng tahimik sabay napailing na lang habang nakangiti na pala ako ng hindi ko napansin with indulgent written in my eyes.