21

మహేంద్ర: మన ప్రయాణం పెన్నా నది వైపు. గమ్యం తిరుపతి! బయలుదేరుదామా?!

ఓహో/ గ్యారడోస్: ఓకే!! లెట్స్ గో!!

మహేంద్ర: ప్రయాణం మొదలు పెడదాం!!

ఓహో: దున్నేద్దాం!!

గ్యారడోస్: చిమ్మేద్దాం! కడిగేద్దాం!! తోమెద్దాం!!!

అని డ్రామాటిక్గా చెప్తాడు.

మహేంద్ర, ఓహో ఇద్దరూ తెల్ల మొకాలతో గ్యారడోస్ని చూస్తారు.

ఓహో: వీడి వాలకం చూస్తుంటే చాలా సార్లే ఆ పనులన్నీ చేసొచ్చినట్టు ఉన్నాడు..

మహేంద్ర: నాకూ అదే డౌట్ కొట్టింది..

గ్యారడోస్: ఏమైన్ది? నేనేమైన తప్పుగా అన్నానా?

ఓహో: హోటల్లో క్లీనర్ లా మాట్లాడుతుంటే ఏంటా అని ఆలోచిస్తున్నాం..

గ్యారడోస్: ఓ!? అదా?? నేను మేజిక్ కార్ప్ లా ఉన్నప్పుడు నన్ను ఒక వంటోడు హోటల్కి పట్టుకెళ్లాడు. అక్కడ కొన్ని రోజులు ఉన్నప్పుడు అవన్నీ పనులు చూసాను.

ఓహో: ఆతర్వాత?

గ్యారడోస్: వంటోడు నన్ను పట్టుకెళ్లి వండ బోయాడు. పారిపోయా. హహహ...

ఓహో: జస్ట్ మిస్!! దరిద్రం వదిలిపోయుండేది!

గ్యారడోస్: ఏమైనా అన్నవా?

మహేంద్ర: ఏం లేదు! ఏం లేదు!... నువ్వు క్షేమంగా పారిపోయావు కదా!? చాలా మంచిదయ్యిందని ఓహో అంటున్నాడు.

గ్యారడోస్: ఓ!! మా బాయా కి నేనంటే ఎంత ప్రేమో..

అని కుక్క పిల్లలా తోక ఊపుతూ ఉంటాడు.

ఓహో: ఏడ్చవ్!

అని గొనుక్కుంటూ ఉంటాడు.

మహేంద్ర: హహహహ....

°°°°

ముగ్గురూ అడవిలో ప్రయాణిస్తూ వెళుతూ ఉంటారు.

అలా మన హీరో తన పోకిమాన్లతో ప్రయాణం చేస్తూ ఉంటాడు.

మహేంద్ర: ఓహో! నీలాంటి తోటి లెజెండరీ పోకిమాన్లను ఎప్పుడైనా కలిసావా?

ఓహో: అఫ్ కోర్స్! కలిసాను!

నాలాంటి పోకిమాన్స్ చాలా మందే ఉన్నారు.

మా బంధువులు ఈ లోకం అంతా ఉన్నారు.

మహేంద్ర: నువ్వు చెప్పేది ఓహో పోకిమాన్లా?

ఓహో అవునని తల ఊపుతుంది.

ఓహో: కొంపదీసి ఈ లోకంలో నేనే లాస్ట్ ఓహో అనుకున్నావా ఏంటి??

మహేంద్ర: హహహ.. అలా ఏం లేదు... అహహహ...

అని కవర్ చేసుకుంటాడు.

ఓహో: అదేగా?! నాలాంటి సేమ్ పోకిమాన్స్ చాలానే ఉన్నాయి. కాకుంటే, రాష్ట్రానికి ఒకటే రాజధాని ఉన్నట్టు ఒక్కో రాష్ట్రంలో ఒకటో రెండో ఓహోలు ఉంటాయి అంతే.

మహేంద్ర: అలా ఎందుకు?

ఓహో: వాళ్ళ కారణాలు వాళ్లకు ఉంటాయిగా.

అంతెందుకు? నేను అసలు ఇక్కడి వాడినే కాను.

ఇండియ్యలో ఒక పెద్ద అగ్ని పర్వతం ఉంది. అక్కడ ఉండే వాడిని.

బోరు కొట్టి ఎగురుతూ ఇలా వచ్చాను. 500 ఏళ్ళు మనుషుల్ని బాగా అబ్సర్వ్ చేసి వాళ్ళ గురించి చాలా తెలుసుకున్నాను.

పేరు ప్రఖ్యతలు తెచ్చుకున్న వాళ్ళని కూడా చూసాను.

నేను చూసినప్పుడు నడవటం కూడా చేతకాని పిల్లలు ప్రపంచంలో గొప్ప పేరు, స్టేటస్ తెచ్చుకున్నది చూసి నాకే అశ్చర్యం వేసింది.

చివిడి కార్చుకుంటూ ఏడ్చి గోల పెట్టిన పిల్లలు పెరిగి పెద్దయి పనికిమాలిన పోకిమాన్లతో ఎన్నో పనులు చేసి పేరు తెచ్చుకుంటే..

నాలాంటి 5000 సంత్సరాల లెజెండరి పోకిమాన్ పేరు తెచ్చుకోలేదా?

అందుకే! నిర్ణయించుకున్నా!! చీవిడి ముక్కున్నోడో, గబ్బు డైపర్ ఉన్న పిల్లోడో ఎవడో గొట్టం గాడిని నా పార్ట్నర్గా చేసుకోని వాడిని పోకిమాన్ మాస్టర్ చేసి నేను ప్రపంచం లోనే ది బెస్ట్ లెజెండరీ పోకిమాన్ అని పేరు తెచ్చుకోవాలని!!

మహేంద్ర: అహహహ... అంటే ఆ.. చీవిడి ముక్కు.., గబ్బు డైపర్... గొట్టం గాడు.. నేనేనా?...

ఓహో: హా! నువ్వే!! నీ మట్టి బుర్రని బాగా తవ్వి పాడు చేసుకోకుండా పదా!!

మహేంద్ర:....

గ్యారడోస్: హిహిహి...

°°°°

ముగ్గురూ నడుస్తూ వెళుతుండగా చాలా అడవి పోకిమాన్లు కనిపిస్తాయి.

మహేంద్ర వాటిని గమనిస్తూ ఎన్నో విషయాలు నేర్చుకుంటూ ఉంటాడు.

మహేంద్ర: ఇక్కడ చాలా గ్రాస్ పోకిమాన్స్ ఉన్నాయి.

ఓహో: ఉంటే సరిపోతాయేంటి? పోకిమాన్లు డెకొరేషన్ కావు!

ఏదోకట్లే అందంగా ఉంది అని పట్టుకోడానికి!

మన లక్ష్యానికి సరితూగే సత్తా ఉన్న పోకిమాన్ కాప్చర్ చేయాలి!!

మహేంద్ర: నువ్వు చెప్పిన దాని ప్రకారం చూస్తే...

అచ్చం నీ లాంటి పోకిమాన్ అయుండాలి! కదా?

ఓహో: కరెక్ట్!!

గ్యారడోస్: బాయా,..

ఓహో: నోర్ముయ్!

గ్యారడోస్:.... అది కాదు బాయా...

ఓహో: నోరు ముయ్!!

గ్యారడోస్: నేను కావాలన్నా నా నోరు మూయలేను బాయా. నా నోరే అంత.

ఓహో:... పంచ్ పలకనామాకే పంచా?!

గ్యారడోస్: హిహిహి...

మహేంద్ర: ఫ్ఫ్.... హహహ...

మన హీరోలు తమ ప్రయాణాన్ని నవ్వులతో కొనసాగిస్తారు.