3.bölüm

Zehra Mertin baksırına bakıp sırıtmıştı

"Mahremiyetim! Onu da çıkaramazsın ,sapık kaçık"

Zehra kahkaha atdı

"Ha? Ne? Baksırını çıkaracağımı mı düşündün,sapık ezik"

Zehra memnun olmuş bir ifadeyle bakıyordu

"Sapık Mert,Sapık Mert"

"Nne! Nne hayır ben-."

Mert utançtan kıpkırmızı olmuştu

"Ööyle düşünmedim tamam mı?!"

Zehra elini havaya kaldırıp havada sakso çekermiş gibi yaptı

"Bunu da hayal etmişsindir şimdi~"

İnci gibi beyaz dişlerini tekrar göstermişti.Mert onun eliyle yaptığı harakete daha çok kızarmıştı

"Bben .. ben sapık değilim tamam mı!"

Mert yüzünü çevirdi

"Hm? Nesin peki? Öyle bir hayal kurmuyorsan eğer hm.. yoksa bakiremisin?"

"Nne.. bu sorunun konumuzla ne alakası var?"

"Bilmem ,meraklı geldi"

"Cevaplamayacağım"

"Tsk ,çok sıkıcısın"

Zehra ayağa kalkıp Mertin üstüne havlu atdı

"Kurulan,umarım seni kurulamamı da hayal etmemişsindir~"

Mert yine kızarmıştı

"Tanrım ,söylediklerinin hiç birini hayal etmedim tamam mı"

Havluyu alıp omzunu örtdü ,havlunun uç kısımları ile saçını hafif kuruluyordu

"Nereye gidiyorsun?"

"İlk yardım çantasını getireceğim"

"Nedenki?"

"İlk yardım çantası getirme gibi bir hobim var"

"Vay ilginçmiş"

"Şaka mısın Mert ,tabiki senin için getiriyorum ,yaranın haline bak ,sen ona ilk yardım mı diyorsun?"

Mert şaşırdı ve sustu

Zehra ona bir kaç kiyafet getirdi:boş bir gömlek ,eşofman ,ve iç çamaşırı

"Al ,giy bunları ,sonra yaranı tedavi ederim"

"Zehra"

"Evet?~"

"Bu ne?"

yazar:Zehramısın külotlarından :p Erkeksi bir kız olduğundan dantelli bir şey koyamazdım malesef :'>

Mert kadın iç çamaşırını-külotu havaya kaldırıp kızarmış bir şekilde Zehraya baktı

"O bir iç çamaşırı"

"Ama kızlar için.Giymemi beklemiyorsun değil mi?"

"Vay ,demek külot fantezin de varmış~~"

Zehra kıkırdadı

"NNE NE ALAKAA ,kız külotu giyimeyeceğim tamam mıı?!"

"Evimde baksırsız gezmeni istemiyorum ,o tür bir sapık olduğunu bilmiyordum"

Zehra gene sırıtdı.Merti sinirlendirmeyi ve utandırmayı çok seviyordu.Mert ise ne demesi gerektiğini kestiremiyordu

Mertin sessizliğini gören Zehra sadece ilk yardım çantasını almaya gitdi.Geldiğinde Mert giyinmişti.Zehranın oversize giysileri Mertin bedenine güzel oturmuştu.

"Hmm yakışmış gibi"

".. teşekkürler"

"Otur hadi"

Zehra külotun ortalıkta olmadığını gördüyünde sırıtdı

"Aceba o da güzel yakışmış mıdır~"

"Giyimedim"

"Harbi mi?"

Zehra aniden Mertin eşofmanını hafif indirdi.Mert külotu giymişti.Gözlerini kaldırıp Mertin gözlerine bakarak sırıtdı

Mert hemen eşofmanını geri kaldırdı.Yüzü kızarmaktan yanıyordu

"Bben!-."

"Otur hadi ,giymen gerekirdi zaten ,uslu çoçuk"

Merti otuzdurdu.İlk yardım çantasını alıp yanına oturdu.Yakındılar.Mertin yara bandını açtı

"Bu ne biçim bir ilk yardım.Kesiğin derinliyine bak ,böyle iyileştirmek yerine virüs kaptırırsın"

"..Alışkınım zaten ,problem değil.. tedavi etmene de gerek yok"

"Doktor tedavisi yapıyorum ,minnetdar olmalısın"

"Doktor tedavisi?"

Mert bu soruyu sorduğunda Zehra onun yarasını sulu bezle temizliyordu

"Evet ,doktor tedavisi.Ben bir doktorum"

"A NE"

Şaşkınlıkla Zehranın yüzüne baktı

"Sen bir doktormusun??"

"Evet ,neden bu kadar şaşırdın ki.Özel bir hayatım var normal olarak.Babam mafya diye ben de mafyalık yapıyorum mu sandın?"

".. aşağı yukarı.Ne doktorusun ki? "

"Cerrahım ben.Sen elinde oyuncak oynatıyorken ben hekimlerle ameliyatlara giriyordum"

"Ben oyuncak en son 4 yaşımdayken aldım elime"

"Neden?"

"..."

"Yaranı dikmem gerek ,derinmiş"

"Yap"

"İğne vuracağım"

"Gerek yok"

"Ne?"

"İğneye gerek yok dedim.Acıya alışkınım zaten,dik gitsin"

"Harbi mi?"

Zehranın yüzünde bir tebessüm oluşmuştu.Nedense Mertin yanıtını çok beğenmişti

"Tamam ,öyle olsun~"

Zehra iğneyi eline aldı ,Mertin çenesini tutup yüzünü sabitledi ,Mert Zehranın nefesinin onun tenine değdiğini hiss ede biliyordu.Zehra heyecanlı gibiydi

Bir kaç dikiş sonrası Mert acıdan inlemeye başlamıştı bile ,ama tabi kendini tutuyor,ses çıkarmamaya çalışıyordu ,gözlerini sıkıca yumup bitmesini dilemişti.Neyse ki yaranın boyutu küçüktü

Mertin küçük inleyişleri Zehranın hoşuna gitmişti.O an dikişin asla bitmemesini dilemişti.Merti daha çok ve yüksekten duya bilmek için.

"Aferin.Bitdi"

"Ssonunda"

Yüzü acıyordu ancak iyi olacağını bildiği için az da olsa mutluydu

"Teşekkürler,doktor hanım"

Zehraya hafif gülümsedi

"Bir şey değil.Kiyafetlerini kuru temizliyiciye koydum.Kurusun gidersin"

Ayağa kalktı

"Nne ,gideyim mi?"

"Evet ,kal dememi mi bekliyordun?"

"Ben.."

"Sen?~"

Zehra gülümsedi ve koltukta oturmuş Merte yaklaştı.Ayakları üstünde olduğundan ona yukarıdan aşağı bakıyordu.Mertin çenesini kaldırıp yüzüne bakmasını sağladı

"Sen ne?"

" .. Bu geceyi.."

Mert gözlerini kaçıramıyordu.Zehranınkiler onu içine çekiyordu"

"Burada geçire bilirmiyim?"

"Hm.. uyuduğum anda üstüme atılıp sapıkça şeyler yapmayacaksan tabi~"

"Nne zırvalıyorsun! Öyle biri değilim dedim.Hem .. zaten o tür şeylere ilgim yok"

"Külahıma anlat,Mert"

Zehra onun başını bir kedi yavrusuymuş gibi okşamaya başladı

"Saçların yumuşacık"

"Kedi değilim ben"

"Baksana ,belki burada koltukta uyumak zorunda kalmazsın"

"Ne"

Mert heyecanlanmış bir şekilde baktı.Zehra aniden kahkaha atdı

"Al işte ,sapıksın! Şaka yapıyordum ,seni yatağıma alacağımı mı sandın?~"

"Nne ,hayır!"

Bu kız benimle alay ediyorrrrr

"Bi kere .. başka bir odan daha var sandım ,yatağı olan .. neyse ,koltuk da iyi ,zaten burda kalmak isteyen benim ,sorun yok"

Mert ayağa kalktı.Zehradan uzundu.Zehra başını kaldırıp yüzüne baktı

"Bunu sana neden yaptılar,Mert?"

"Uslu olmadığım için.Her zamanki gibi"

"Karşı koymak çok zor olmalı"

"Sen neden doktorsun? Baban orqan mafyası olduğu için mi?"

"Hayır.İnsan anatomisi ilginçti benim için hep.Babam tabi bunu örgüt için yaptığımı düşünüyor ,bir gün hastahane sistemini çökertirim diye.Ama yapmayacağım.İsteğim dışında hiç kimse bana bir şey yaptıramaz."

"Adına.. sevindim.Güçlü birisin.."

"Sen okuyormusun?"

"Evet ,polis akademisi"

"Pfft ,ne? Sen daha kendini koruyamıyorsun ,insanları nasıl koruyacaksın?"

"Yapacağım .. hepsini pişman edeceğim"

Mert ciddiydi.Mafyaları bir-bir haklamak istiyordu

"Polislerin içinde onlar için casus olacağımı düşünüyorlar ama yanılıyorlar"

sırıtdı.

"Hm ,güzelmiş.Dediğin gibi olsun ,çaylak polis. Neyse ,ben gideyim"

Ona yorqan verdi

"İyi geceler.Umarım sapıklaşıp-."

"Hhadi ama!"

Mert yine kızarmıştı.Zehra onun yüzüne bakıp bakıp gülüyordu

"Yüz ifaden aşırı tatlı!"

"Ggidecekmisin artık"

Mert uzanıp yorqana büründü

"Ezik"

"Kaçık"

.

.

.

.

Mert sabah kalktığında burnuna güzel kokular geliyordu.Krep kokusu idi qaliba.Yavaşça yerinden kalktı ve karnını kaşıdı.Oturma odasıyla mutfak birlikte olduğundan ,ki Mert de oturma odasındaydı ,başını kaldırdığı gibi krep yapan Zehrayı gördü

"Günaydın,Mert.Kiyafetlerin şurada"

"Ah.. günaydın"

Mert çıplak ayaklarıyla Zehraya doğru geldi.Acıkmıştı.

"Krep mi var?"

"Hmm ,evet.Ama sana değil.Kendime"

"Ne? Neden bana da vermiyorsun ki?"

"Sana burada gecelemeni ben demedim.Konuğum falan da deyilsin.Seni neden yedireyim ki?"

"Ama.."

Mertin karnı guruldadı,Zehra sırıtdı ve yüzünü ona çevirdi

"Yemeyi çok mu istiyorsun ,tatlı şey"

" .. ttatlı şey değilim ben"

kızarmış yüzünü yana çevirdi

"Evet .. istiyorum"

"Hmm ,güzel.Çünki yemek istiyorsan havlaman gerek~"

"NE?!"

"Hm? Zor mu geldi? Alt tarafı bir ses çıkaracaksın.Yoksa köpek fantezin de mi var.Ne sapık çoçuksun böyle"

"Ne?! Hayır! Ben bi kere sapık de-yil-im!"

"Hm hm ,külahıma anlat,sapık ezik"

Zehra sırıtdı ve Merte yaklaştı.Yüz yüzeydiler

"Havla ,yoksa yemek yok."

Mert hafif yutkundu.Açtı.Evine de çabuk dönmek istemiyordu.O leş yiyenlerin yüzünü görmek zorunda kalacaktı.Alçak sesle

"Haf"

"Ne? Duyamadım"

"Hhaf.."

"Hasta mısın köpecik ,daha içten yap"

"Haf!"

Mert kızmıştı

"Affferin köpüşümee~ pati ver bakıyim"

Zehra elini açıp havaya kaldırdı.Yüzünde memnun bir gülümseme vardı her zamanki gibi

Mert her ne kadar inkaretse de elini yavaşça kaldırdı

"Pati dedim ,el veriyorsun ,olmadı bu"

Mert dişlerini sıktı.Elini bir pati gibi yumdu ve Zehranın avucuna koydu

"O-oldu mu şimdi?"

"Anlamadım?ne?"

Zehra sırıtdı.Havlaması gerekiyordu Mertin

Mert içinde güzelce sövdükten sonra ses çıkardı

"H-haf!"

"Aferin aferin ,uslu köpecik"

Zehra Mertin saçlarını hızlı hızlı ,bir köpekmiş gibi okşadı.Sonra ona bir tabak krep uzatdı

"Hak etdin ,ye bakalım"

Mertin gözleri ışıldadı.Tabağı hemen kapıp Zehraya dil çıkardı.Ellerini yıkayıp yemeğe oturdu.Zevk ala ala yemeye başladı.Zehra gerçekten de iyiydi yemek pişirmede

"Hm,beyenmişe benziyorsun?"

"Yoo ,tadı çok kötü.Köpeğe atsan köpek bile yemez"

Zehra arkasını yemek masasına dayadı ve Merte sırıtarak baktı

"İşe bak ,ama önümdeki köpecik güzelce yiyor~"

"Aaçım ben"

"Krem de vur"

Zehra içinde vişneli krem olan spreyimsi kabı eline aldı.Erkeklerin tıraş köpüğüne benziyordu.Mertin kreplerini üstüne sıktı.Sonra yanlışlıkla yapmış gibi yüzüne de sıktı

"Ah,aff edersin!~"

"Ha?"

Mert yüzünü peçeteyle temizlemeye çalıştı,yanağında hala bir az kalmıştı.Zehra parmağıyla silip yaladı

"Mm.. güzelmiş"

Mertin tepesi tüstüledi

"Ssen ,sapıksın! Sapık kaçıkkk!!"

"Ben sadece yardım etdim~ başına sıkmadığıma şükr et.Yoksa köpek banyosu yaptırmak zorunda kalacaktım"

"Kköpek banyosu?"

"Sen köpeksin ya.Seni küvete koyup yıkamam gerekir"

Zehra sırıtdı

"Tabi ,bu konuda sapıkça düşünmüyorsundur umarım.Malumun sapıksın"

"Seni çekemiyorumm!"

Mert kreplerini hemen bitirdi ,sonra kalktı sonra oturdu

"Sen bu gün bir yere gidecekmisin,Zehra?"

"Hm.. hayır.Ne oldu ki? Hem sen gitmiyormuydun"

"Birazcık daha kalsam?"

"Hm ... Ücretli olacak"

"Üstümde para yokki.. "

"Hm ,bir jest yapayım o zaman"

Merte yaklaştı

"Burada kalmak istiyorsan ,sorularıma cevap vermen gerekiyor"

"Sor"

"Telefon numaramı neden aldın?ve neden beni aradın?"

Mert yalan türetmeye çalıştı.Gerçekleri söylememeliydi,Zehraya tam güvenemezdi,alehine bir şey gerçekleşe bilirdi

"Telefon numaranı aldım çünki seninle konuşmak istemiştim.. "

"Ne konuda? Beni aramanın nedeninin sadece benimle konuşmak olmadığını biliyorum.O yarayı yeni almıştın ,ve qaliba ağlıyordun.Sesin titrekti"

"Nne .. ben.. evet ,o yaralanmamdan bir saat sonrası idi .. ama ağlamıyordum tamam mı"

Mert sinirlenip yüzünü çevirir

"Neden aradın,Mert?"

"Bbilmiyorum . .. parmağım öylesine değdi"

"Numarayı alırken benimle konuşmak istediğin konu ne idi?"

Mert Zehranın üst üste gelen sorularından gerilmeye başlamıştı

"Daha önce konuştuğumuz şey.."

"Evlilik teklifim mi?"

Zehranın yüzü güldü

"Evet .. tabi hala istiyorsan"

"Neden istiyorsun?Birden bire?"

Mert içinde sövmüştü

"Bben .. Kurtulmak istiyorum.Bana yardım ede bileceğini dedin.Belki seninle evlenirsem özgür kala bilirim"

Zehra sırıtdı

"Özgür? Pfft ,sen yanlış anlamışsın.Karı koca ilişkisi olmayacak.Sahip köpek ilişkisi olacak.Ben seninle karın olarak evlenmiyorum ,senin sahibin olacağım Mert"

"Nne"

Zehra Mertin çenesini tutdu

"Eğer benimle olmayı seçersen ölme gibi bir riskin olmayacak.Ama işgence de çekeceksin.Buna razı mısın,Mert? Köpek gibi sürünmek mi köpek gibi sevilmek mi? Hangisi daha iyi?"

Yorum yazıp fikir bildirmekten çekinmeyinn〜⁠(⁠꒪⁠꒳⁠꒪⁠)⁠〜