บทที่ 78 สิ่งของ (ปลาย)

ตอนที่ 78 สิ่งของ(ปลาย)

ค่ำคืนนั้น นายท่านใหญ่ บุตรชายและบุตรเขยร่วมดื่มสุราด้วยกันอย่างถึงอกถึงใจ ลืมเรื่องที่สือเหนียงทำให้เขาไม่สบายใจไปเสียด้วยซ้ำ

ในขณะที่สาวใช้กำลังช่วยประคองเขาเข้าไปพักผ่อนในห้องอยู่นั้น เขายังพูดพึมพำขึ้นว่า “...ขึ้นหลังม้าสู้รบอย่างองอาจ ลงจากหลังม้าก็สามารถถือพู่กันวาดอ่านเขียนตำราได้ จึงจะเรียกว่าเป็นสุดยอดแห่งสามี! ไม่เหมือนเช่นข้าที่มือไม่สามารถถือหิ้ว ไหล่ไม่สามารถแบกหาม…” จากนั้นก็หันไปจ้องนายหญิงใหญ่ตาเขม็ง “หากข้าอายุลดลงสักยี่สิบปีคงจะดี จะได้ไปเป็นทหารออกรบที่แคว้นซีเป่ยได้…”