บทที่ 103 โมโห (ต้น)

ตอนที่ 103 โมโห(ต้น)

สืออีเหนียงก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรดี

เรื่องนี้มันผิดแผกเกินไป...ใครเป็นคนผูกปมคนนั้นก็ควรเป็นคนแก้

นางพูดอย่างเป็นกังวลว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ข้าจะไปพบไท่ฮูหยิน อีกสักครู่จะกลับจวนไปพร้อมกับท่าน”

คุณนายใหญ่กลับดึงแขนเสื้อนางไว้ “ข้ากลัวว่าเจ้าจะเป็นกังวล ดังนั้นจึงมาบอกให้เจ้ารู้ เจ้าพึ่งจะแต่งงานมาไม่นาน หากกลับไปตอนนี้จะไม่ค่อยเหมาะสม...”