บทที่ 145 สหาย (ต้น)

ตอนที่ 145 สหาย(ต้น)

เหวินอี๋เหนียงพูดจาเป็นนัย จนทำให้สืออีเหนียงตกใจ

นางไม่พูดถึงสกุลสวีกับสกุลเหวิน แต่กลับพูดถึงสกุลหลัวกับสกุลเหวิน...นึกถึงตอนที่เจอหยวนเหนียงครั้งแรก หยวนเหนียงบอกให้อู๋เซี่ยวเฉวียนไปเยี่ยมสกุลเหวินที่หยางโจว แล้วยังบอกอีกว่า ‘คนของสกุลเหวินจะต้อนรับนางเป็นอย่างดี’ แล้วก็นึกถึงวันนั้น วันที่ตรวจบัญชี หยวนเหนียงทำเงินก้อนได้ก็คือช่วงห้าหกปีก่อน ก่อนหน้านี้ถึงแม้ว่าไม่ได้ขาดทุน แต่ก็ไม่เคยทำเงินได้มากมายขนาดนั้น ยิ่งไปกว่านั้น ดูจากอายุของหลูหย่งกุ้ยแล้ว ตอนที่ติดตามนางมาเขาก็อายุแค่สิบกว่าปี ไม่มีคนคอยช่วยเหลือ จะประสบความสำเร็จขนาดนี้ได้เช่นไร แล้วในตอนนั้น สกุลสวีแม้แต่ตัวเองยังเอาไม่รอด ถึงแม้ว่าจะช่วยเหลือได้แต่ก็มีขีดจำกัด จากนั้นก็นึกถึงท่าทีที่หยวนเหนียงมีต่อสกุลเหวิน... สืออีเหนียงคิดว่าสองสามปีที่ผ่านมานี้ หยวนเหนียงคงทำเงินจากสกุลเหวินได้ไม่น้อย