ตอนที่ 67 พิธีฝังศพ
ที่ห้องลี่จิ่งเซวียนปลายฤดูใบไม้ผลิ เต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิดที่กำลังเบ่งบาน
ใบหน้าของนายหญิงใหญ่ขาวซีดราวกับกระดาษ เอนตัวนอนอยู่บนเตียงเตาริมหน้าต่าง สายลมอ่อนพัดแผ่วเบา ปุยขาวของเมล็ดหลิวร่วงหล่นลงบนผ้านวมของนาง
“พี่สะใภ้ใหญ่ พี่ต้องทำใจดีๆ ไว้” นายหญิงรองนั่งลงข้างเตียง ปลอบใจนายหญิงใหญ่ “คนตายจากไปแล้ว คนเป็นจะต้องอยู่ต่อให้ได้”