บทที่ 172 มาเยือน (ต้น)

ตอนที่ 172 มาเยือน(ต้น)

ออกจากพระราชวังก็ขึ้นรถม้า ไท่ฮูหยินพูดเบาๆ “ฮองเฮาตรัสอะไรกับเจ้า”

สืออีเหนียงเล่าให้ไท่ฮูหยินฟังอย่างรวบรัด “...เรื่องใหญ่เช่นนี้ ไม่แปลกที่ฮองเฮาจะลังเล ท่านแม่อย่าได้โทษที่ข้าตัดสินใจเอง”

นางมองไท่ฮูหยินด้วยความไม่สบายใจ

ไท่ฮูหยินถอนหายใจแล้วตบมือนางเบาๆ “เจ้าพูดได้ดี แต่ต้องจำเอาไว้ว่า พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง ต่อไปอย่าเสี่ยงเช่นนี้อีก”