บทที่ 93 คารวะ (ปลาย)

ตอนที่ 93 คารวะ(ปลาย)

น้ำเสียงของสืออีเหนียงทำให้สวีลิ่งอี๋แปลกใจ

มันไม่ใช่น้ำเสียงที่ชวนเขาคุย แล้วก็ไม่ใช่น้ำเสียงที่แอบถามเขา นางแค่สงสัย จากนั้นก็ถามเขาราวกับศิษย์ที่สงสัยแล้วเอ่ยถามอาจารย์

สวีลิ่งอี๋เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “อยู่แถบกุ้ยโจว ซื่อชวนบ้างบางส่วน ไกลมาก มีภูเขามากมาย”

สืออีเหนียงร้อง “อ๋อ” จากนั้นสวีลิ่งอี๋ก็ได้ยินเสียงพลิกหน้าหนังสือ เห็นได้ชัดว่านางกำลังหาที่ที่เขาพูดถึงเมื่อครู่