บทที่ 272 ปิติยินดี (กลาง)

ตอนที่ 272 ปิติยินดี(กลาง)

ถึงแม้ว่าฉังเสวียจื้อจะอายุยังน้อย แต่เขาค่อนข้างมีความสามารถ บ่ายของวันที่สองก็ได้กลับมารายงานผลให้กับสืออีเหนียง

“...เป็นรองเจ้าของอยู่ร้านขายผ้าไหมที่ชื่อว่าหลงเซิ่ง ได้ยินคนในร้านเล่าว่าพ่อบ้านเจียงอ้างว่าเคยเป็นบ่าวรับใช้ที่ติดตามฮูหยิน เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านสกุลหลัวที่อวี๋หังเคยเป็นหัวหน้าผู้ดูแลร้านผ้าไหม” เมื่อพูดถึงตรงนี้ ฉังเสวียจื้อก็ได้แสดงสีหน้าที่ลังเลออกมา น้ำเสียงแผ่วเบาลงไปมาก “บอกว่าที่ฮูหยินพาเขาเข้าเมืองหลวงมาด้วยก็เพราะจะยืมความสามารถของเขาเพื่อเตรียมเปิดร้าน เขาไม่อยากที่จะมีความขัดแย้งกับนายหญิงใหญ่ จึงได้ลาออกมาหาลู่ทางทำมาหากินขอรับ”