บทที่ 176 เดือนสิบสอง (กลาง)

ตอนที่ 176 เดือนสิบสอง(กลาง)

สวีลิ่งอี๋เห็นว่าบนใบหน้าของสืออีเหนียงปรากฏความโมโห เขาก็รู้สึกไม่สนุกอีกต่อไป ทันใดนั้น ในห้องเงียบสงัด ได้ยินเพียงเสียงสืออีเหนียงจัดเสื้อผ้า

และในบรรยากาศที่อึดอัด ก็มีสาวใช้รายงานผ่านผ้าม่านด้วยความเขินอาย “พ่อบ้านไป๋มาแล้วเจ้าค่ะ”

สวีลิ่งอี๋พูด “อืม” จากนั้นก็รีบเดินออกไป

ไม่รู้ว่าเหตุใด สืออีเหนียงถึงรู้สึกน้อยใจเป็นอย่างมาก น้ำตารินไหลไม่หยุด