บทที่ 206 ตกแต่ง (กลาง)

ตอนที่ 206 ตกแต่ง(กลาง)

ไม่ต้องลำบากอีกต่อไป เพราะอะไรถึงไม่ต้องลำบากอีกต่อไป

สืออีเหนียงรู้สึกงุนงง

“สืออีเหนียง” สวีลิ่งอี๋เอ่ยเรียกชื่อนางเบาๆ เขามองนางด้วยสายตาที่เคร่งขรึม “ข้าอยากรับเลี้ยงเด็กคนนั้น!”

เมื่อครู่ฮูหยินสองบอกให้สวีลิ่งอี๋ยอมรับเฟิ่งชิง สวีลิ่งอี๋และไท่ฮูหยินไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไร สืออีเหนียงจึงเตรียมใจเอาไว้แล้ว ตอนนี้ที่ได้ยินสวีลิ่งอี๋พูดเช่นนี้ นางเลยพยักหน้าโดยไม่คิดอะไร