บทที่ 228 กระสับกระส่าย (ปลาย)

ตอนที่ 228 กระสับกระส่าย(ปลาย)

“ฮูหยิน คุณชายน้อยห้า!” ลี่ว์อวิ๋นกับหงซิ่วที่คอยปรนนิบัติอยู่ข้างๆ พุ่งเข้าไปด้วยความตกใจ

จุนเกออึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะวิ่งไปหาสืออีเหนียง “ท่านแม่ ท่านเป็นอย่างไรบ้างขอรับ”

สืออีเหนียงไม่ได้รู้สึกเจ็บ แต่เมื่อเงยหน้ามองกลับเห็นใบหน้าตกใจกลัวของทุกคน

การเล่นเกมย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเกิดการชนกัน ยิ่งไปกว่านั้นหน้าที่รับผิดชอบของลี่ว์อวิ๋นกับหงซิ่วคือคอยดูแลตัวเอง เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้เกรงว่าจะทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ กระทั่งทำให้จุนเกอกับสวีซื่อเจี้ยรู้สึกหวั่นกลัว