ตอนที่ 363 ฤดูหนาว(ปลาย)
สวีลิ่งควนเดินเข้ามา โค้งคำนับสืออีเหนียงด้วยความเคารพ “ก็แค่คุยกับพี่สี่สองสามประโยคเท่านั้น” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา จากนั้นก็ยิ้มแล้วขอตัวออกไป “พี่สี่ เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนขอรับ!”
สวีลิ่งอี๋พยักหน้า มองสวีลิ่งควนเดินออกไป จากนั้นก็หันกลับเข้าไปในห้องกับสืออีเหนียง
สืออีเหนียงรับใช้เขาเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ไทเฮายังไม่หายประชวร ข้าให้น้องห้าไปบอกน้องสะใภ้ห้า” สวีลิ่งอี๋พูดเบาๆ “บอกให้น้องสะใภ้ห้าไปเยี่ยมนางที่พระราชวัง เกรงว่านางยังจะคุ้นเคยกับเรื่องในพระราชวังมากกว่าไท่ฮูหยินเสียอีก”