บทที่ 252 วุ่นวาย (ปลาย)

ตอนที่ 252 วุ่นวาย(ปลาย)

คำโกหกก็เปรียบเสมือนก้อนหิมะ ยิ่งกลิ้งก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

สืออีเหนียงบ่นสวีลิ่งอี๋สองสามประโยคในใจ จากนั้นก็หยิบชามสีเขียวเล็กๆ ในมือของไท่ฮูหยินมาดื่มจนหมด “ขอบคุณท่านแม่เจ้าค่ะ ข้าไม่เป็นอะไรมาก แค่รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อย”

โกหกนาง...สืออีเหนียงไม่สบายใจ

ไท่ฮูหยินไม่พูดไม่จา นางยิ้มแล้วยื่นชามน้ำสะอาดให้นางล้างปาก ป้าตู้ยื่นมือออกไปหยิบชามล้างปากในมือของสาวใช้ หู่พั่วตกใจรีบหยิบมันมาไว้ที่ตัวเองแทนแล้วยื่นไปที่ปากของสืออีเหนียง