บทที่ 400 ตรุษจีน (ต้น)

ตอนที่ 400 ตรุษจีน(ต้น)

ในห้องเงียบสงบ เสียงเคาะบอกเวลาดังขึ้นมาแต่ไกล

หยางอี๋เหนียงพลิกตัวอย่างกระสับกระส่าย

ภาพสายตาอันเฉื่อยชาของเฉียวเหลียนฝังได้ปรากฏให้นางเห็นอยู่ตลอดเวลา

ป้าหยางที่นอนอยู่ข้างล่างเตียงได้ฟังเสียงขยับตัวของคนบนเตียงก็อดถอนหายใจในใจไม่ได้

“อี๋เหนียง ให้บ่าวรินชาร้อนๆ ให้ท่านสักถ้วยไหมเจ้าคะ” นางหยิบเสื้อมาคลุมแล้วลุกขึ้นนั่ง