บทที่ 443 ออกจากจวน (ต้น)

ตอนที่ 443 ออกจากจวน (ต้น)

สืออีเหนียงและสวีลิ่งอี๋ถูกไท่ฮูหยินและถูกป้าตู้หัวเราะไปยกใหญ่ ต่างก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดถึงโดนหัวเราะ

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว สวีซื่อฉิน สวีซื่อเจี่ยนและสวีซื่อเจี้ยก็ได้มาเยี่ยมสวีซื่อจุน ไท่ฮูหยินจึงเรียกให้สวีลิ่งอี๋และสืออีเหนียงไปนั่งเล่นที่ห้องปลายสุดทางทิศตะวันออก

“อี้อี๋เหนียงออกไปแล้ว ฉินเกอเอ๋อร์กับเจี่ยนเกอเอ๋อร์ก็พักที่ลานนอก เรือนของครอบครัวคุณชายสามก็จะว่างขึ้น” ไท่ฮูหยินนั่งลงบนตั่งนั่งเหม่ยเหริน จากนั้นก็ยิ้มพร้อมกับพูดต่อไปว่า “ข้าว่า ดูจากสะใภ้สามที่ทั้งเก่งและฉลาดหลักแหลม ข้าวของที่ควรเก็บก็คงจะจัดเก็บเรียบร้อยหมดแล้ว จะได้ไม่ต้องคอยพะวงหน้าพะวงหลังว่าใครจะแอบหยิบข้าวของติดมือไปด้วย” พูดจบก็หันไปมองสืออีเหนียง “ข้าว่าหาป้ารับใช้ที่ใช้แรงงานสักสองคนไปช่วยเฝ้าดูแลโต๊ะบูชาและม้านั่งหินก็พอแล้ว!”