บทที่ 477 สถานการณ์ (ต้น)

ตอนที่ 477 สถานการณ์(ต้น)

ไท่ฮูหยินได้ฟังดังนั้นก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

แม้ว่าจะมีความสัมพันธ์ทางเครือญาติ แต่ก็ไม่ควรแสดงออกอย่างชัดเจนเกินไป

“ในใจเจ้ารู้ว่าควรทำอย่างไรก็ดีแล้ว” ไท่ฮูหยินยิ้มพลางไปนั่งที่เตียงเตาริมหน้าต่าง

จากนั้นสวีซื่อจุนกับสวีซื่อเจี้ยก็วิ่งเข้ามาหา “ท่านย่า ท่านย่า” เอ่ยเรียกพลางโค้งคำนับ

ไท่ฮูหยินมองเด็กทั้งสองด้วยรอยยิ้ม หันไปอุ้มจิ่นเกอที่พึ่งร้องไห้งอแงมาจากอ้อมแขนของแม่นมกู้ “เกิดอะไรขึ้น ใครรังแกจิ่นเกอของพวกเรา! บอกย่ามา ย่าจะช่วยเจ้าสั่งสอนพวกเขาให้เอง” แล้วพูดต่ออีกว่า “จิ่นเกอของพวกเราสวมเสื้อแขนยาวแล้วดูเรียบร้อยขึ้นเยอะเลย” พูดพลางหอมแก้มจิ่นเกอหนึ่งที