บทที่ 501 ทางเลือก (กลาง)

ตอนที่ 501 ทางเลือก (กลาง)

กลับมาก่อนก็กลับมาก่อน แล้วเหตุใดต้องอยู่ที่ศาลาชุนเหยี่ยนตั้งนานเล่า

สวีลิ่งอี๋มองดูท่าทีที่นิ่งเฉยของสืออีเหนียง ก็แอบหัวเราะในใจ

นางยังไม่รู้นิสัยของตัวเอง ยิ่งเป็นเรื่องที่สำคัญเท่าไหน นางก็ยิ่งทำท่าทีไม่สนใจเท่านั้น

เขาจึงสนใจเพียงครึ่งประโยคแรกมากกว่า

“ทำไมถึงไปหาข้าเล่า” เขามองไปที่นางด้วยสายตาที่มีรอยยิ้ม “ข้ามีหลินปัวคอยดูแล เมื่อก่อนก็เคยอยู่เรือนปั้นเย่ว์พั่นเป็นเดือนๆ เสื้อผ้าอะไรก็มีหมด เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง! ไปหาข้ากลางค่ำกลางคืนเช่นนี้ ทำให้ข้าเป็นห่วงเจ้าเสียมากกว่า!” พูดจบ เขาก็มองดูรองเท้าที่ปักลายดอกกล้วยไม้หยกสีแดงของสืออีเหนียง