บทที่ 491 ไม่สบายใจ (ต้น)

ตอนที่ 491 ไม่สบายใจ(ต้น)

ไท่ฮูหยินได้ยินเช่นนี้ นางก็บอกให้อวี้ป่านนำชามและตะเกียบเข้ามาใหม่

ฮูหยินสามถึงตระหนักขึ้นได้ว่าสืออีเหนียงและไท่ฮูหยินทานข้าวเช้าเสร็จแล้ว

นางเริ่มรู้สึกอึดอัดใจ

ในช่วงสองสามปีที่อยู่ที่มณฑลซานหยาง นางเป็นคนดูแลเรื่องทุกอย่างในครอบครัว แม้แต่ไปเป็นแขกที่สกุลอื่น คนอื่นก็ยกย่องว่านางเป็นฮูหยินของนายอำเภอ มักประจบสอพลอตามใจนาง ตอนนี้กลับมาที่จวน กลับมาใช้ชีวิตที่ต้องยอมคนอื่น จู่ๆ นางก็รู้สึกไม่ชิน และนี่ก็คือสิ่งที่ทำให้นางตัดสินใจที่จะออกไปใช้ชีวิตอย่างอิสระ แต่คำพูดที่ว่านางยังไม่ได้ทานข้าวพูดออกไปแล้ว เปลี่ยนคำพูดไม่ทันแล้ว นางจึงต้องกัดฟันรับชามมา “ข้ามาสายเองเจ้าค่ะ!”