ตอนที่ 497 ช่วงชิง(ต้น)
หยางอี๋เหนียงได้ยินเช่นนี้ นางก็กำผ้าเช็ดหน้าผ้าไหมหังโจวแน่น
ป้าหยางจึงเอ่ยปลอบใจนาง “สกุลหยางเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น คุณหนูทั้งสองท่านคงจะเสียใจเจ้าค่ะ คุณนายสามสกุลถังไม่สบาย ก็เป็นเรื่องปกติเจ้าค่ะ...”
ไม่รอให้นางพูดจบ หยางอี๋เหนียงก็ส่ายหน้า “จงซานโหวเป็นสกุลขุนนาง แค่ประจบสอพลอฮ่องเต้ก็พอแล้ว เขาจึงเย่อหยิ่งอีกทั้งยังโอ้อวด สกุลหยางเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น จู่ๆ คุณนายสามสกุลถังก็ไม่สบายทันที นี่คือคำอธิบายได้ดีที่สุด แต่สกุลเหลียงเป็นสกุลนักปราชญ์ ให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล ถึงแม้ว่าจะมีอะไรไม่พอใจ พวกเขาจึงเก็บไว้ในใจ เกรงว่าพี่หญิงทั้งสองคนคงจะถูกสกุลสามีทอดทิ้งเสียแล้ว...” พูดถึงตรงนี้ นางก็รู้สึกเศร้าโศก