บทที่ 411 ไม่หยุดหย่อน (ปลาย)

ตอนที่ 411 ไม่หยุดหย่อน(ปลาย)

เสียงร้องไห้ค่อยๆ กลายเป็นเสียงสะอื้น

ฟังเจี่ยเอ๋อร์เงยหน้าขึ้นด้วยความเก้อเขิน “ท่านอา...”

“ดีขึ้นหรือไม่” สืออีเหนียงจ้องมองนาง ดวงตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

ฟังเจี่ยเอ๋อร์พยักหน้า สีหน้าดูดีขึ้นไม่น้อย นางใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดที่หางตา “ทุกครั้งที่ท่านแม่มาก็มักจะฝืนยิ้ม...ในใจข้าเองจึงรู้สึกขมขื่น...”

แต่ด้วยสถานะของนางทำให้นางไม่สามารถระบายความในใจตามใจชอบได้