บทที่ 435 ไร้จุดสิ้นสุด (ปลาย)

ตอนที่ 435 ไร้จุดสิ้นสุด(ปลาย)

ตั้งแต่สืออีเหนียงถูกสวีซื่อจุนเตะใส่ นางก็เริ่มรักษาระยะห่างจากคนอื่น เมื่อป้าเถาพุ่งเข้ามาหานางด้วยใบหน้าอันน่าหวาดกลัวราวกับผีร้าย ถึงแม้ว่านางจะตกใจ แต่นางก็ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว และระยะห่างสองสามก้าวก็ช่วยยื้อเวลาให้กับนาง นึกถึงเก้าอี้ไท่ซือที่อยู่ข้างหลัง นางรีบหย่อนกายนั่งลงไปทันที

ป้าเถาพุ่งใส่อากาศ