บทที่ 445 ออกจากจวน (ปลาย)

ตอนที่ 445 ออกจากจวน (ปลาย)

ฉินอี๋เหนียงจ้องมองขาของชุ่ยเอ๋อร์ที่แกว่งไปมาอยู่กลางอากาศ นางก็เข้าใจได้ในทันที

ถึงแม้ว่าโรคไข้จับสั่นจะร้ายแรง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มียารักษาเสียหน่อย นางอายุน้อยเช่นนี้ จะฆ่าตัวตายทำไมกัน!

ฉินอี๋เหนียงรู้สึกเพียงว่าดวงตาทั้งสองข้างของตนลายไปหมด จากนั้นในหัวของนางก็ขาวโพลนและหมดสติไป

หลังจากที่นางฟื้นขึ้น ก็เข้าสู่เวลาพลบค่ำไปแล้ว