บทที่ 464 แรกเกิด (ปลาย)

ตอนที่ 464 แรกเกิด(ปลาย)

หมอหญิงเผิงถึงกับตื่นตระหนก

นางคิดไม่ถึงว่าจะเจอกับคนที่รู้เรื่องการแพทย์

จะดึงมือที่ยื่นออกไปกลับมาก็ไม่ได้ ยื่นอยู่เช่นนั้นก็ไม่ได้ นางหน้าขึ้นสี

สืออีเหนียงยิ่งแน่ใจว่าหมอหญิงเผิงคนนี้ไม่ใช่หมอจริงๆ

นางมองไปที่หมอหญิงคนนั้นอย่างไม่ละสายตาด้วยสีหน้าที่เย็นชาราวกับน้ำแข็ง

ทันใดนั้น ทุกคนในห้องก็กลั้นหายใจมองดูพวกนาง มีแค่จิ่นเกอที่ยังร้องไห้เสียงดัง แล้วก็เพราะว่าพวกนางเงียบ เสียงร้องไห้จึงดังขึ้นกว่าเดิม ทำให้เขาดูราวกับทรมานมากกว่าเดิม