บทที่ 588 ออกเรือน (ต้น)

ตอนที่ 588 ออกเรือน(ต้น)

เผชิญกับการต้อนรับที่อบอุ่นของสกุลเซี่ยง ทำเอาสืออีเหนียงนั่งไม่ติด หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ นางก็อ้างว่าเป็นห่วงจิ่นเกออยู่ที่เรือนคนเดียว จากนั้นก็ลุกขึ้นขอตัวลา

นายหญิงเซี่ยงไม่ได้รั้งนางไว้ ออกไปส่งสืออีเหนียงพร้อมกับนายหญิงเกา นายหญิงเกาจะประคองสืออีเหนียงขึ้นรถม้า “เราไม่ได้มีญาติเยอะ หากเจ้ามีเวลา ก็มานั่งเล่นที่จวนบ่อยๆ เถิด!” นางมองสืออีเหนียงด้วยสายตาที่รักและเอ็นดูราวกับมารดามองบุตรสาวของตัวเอง ท่าทางก็เต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใหญ่ของผู้ใหญ่ พลอยทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจ