บทที่ 487 รวมตัวกัน (ปลาย)

ตอนที่ 487 รวมตัวกัน(ปลาย)

หกปีเจ็ดล้านตำลึง แต่เรือนนอกของสวีลิ่งอี๋ก็ยังคงขาดแคลนเงิน ในยามฉุกเฉินฮูหยินสองถึงขั้นต้องขายทรัพย์สินที่เป็นสินสอดทองหมั้นของตัวเอง เพียงแต่ไม่รู้ว่าตอนที่ฮูหยินสองขายทรัพย์สินนั้นเป็นช่วงก่อนหรือหลังทำกิจการ

สืออีเหนียงครุ่นคิด พูดช้าๆ ว่า “ฟังจากที่เจ้าพูด หลังจากที่ฮ่องเต้ขึ้นครองราชย์แล้ว ท่านโหวก็ให้เจ้าล้มเลิกกิจการ เช่นนั้นบิดาของเจ้าไม่ได้พูดอะไรเลยหรือ”