ตอนที่ 499 ช่วงชิง(ปลาย)
เดินผ่านซอกซอยมา จู่ๆ หยางอี๋เหนียงก็ชะงักฝีเท้า
เดิมทีคิดว่าจะเห็นลานที่มีคนคุ้มกันเฝ้าอย่างแน่นหนา แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเรือนปั้นเย่ว์พั่นที่อยู่ภายใต้แสงจันทร์ ติดทะเลสาบและรั้วกำแพง ราวกับบ้านของชาวนาที่เงียบสงบก็ไม่ปาน
“หยางอี๋เหนียง เชิญทางนี้ขอรับ!” บ่าวรับใช้ชายอายุราวสิบแปดสิบเก้าปีเป็นคนนำทาง ร่างกายสูงเพรียว ท่ามกลางความมืด สายตาของเขาเป็นประกายดูเฉลียวฉลาด