บทที่ 610 วุ่นวาย (กลาง)

ตอนที่ 610 วุ่นวาย(กลาง)

“เจ้ายังเด็กอยู่ การจุดประทัดนั้นอันตรายมาก” สวีลิ่งอี๋อธิบายให้จิ่นเกอฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและอดทน “แต่ว่าการจุดประทัดก็เป็นเรื่องสนุก หากเจ้าอยากจุดประทัดจริงๆ รออีกสักครู่พอพี่ใหญ่ของเจ้ากลับมาแล้ว ค่อยให้พวกเขาจุดประทัดกับเจ้าดีหรือไม่”

จิ่นเกอรู้สึกว่าไม่ดี

เขาอยากจะจุดประทัดตอนนี้เลยแต่เมื่อเห็นเวลาที่ท่านพ่อคุยกับตน บรรดาชายชราที่นั่งอยู่ตรงนั้นต่างก็เงี่ยหูฟัง แต่กลับทำท่าทางสบายๆ เหมือนตอนที่ท่านพ่อกับท่านแม่คุยกัน บรรดาสาวใช้และป้ารับใช้ที่คอยปรนนิบัติในเรือนก็มีท่าทางเช่นนี้เหมือนกัน ทุกครั้งเมื่อถึงเวลานี้ ท่านแม่ก็จะนั่งเงียบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม รอให้บ่าวรับใช้ทุกคนออกไปก่อนแล้วค่อยคุยกับท่านพ่อ