ตอนที่ 629 เติบโต(ปลาย)
จิ่นเกอกลับมาที่เรือน สืออีเหนียงเห็นเขาเหงื่อออกเต็มตัว นางรีบเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขา จากนั้นก็ถามเขา “อาจารย์ผังใจดีหรือไม่?”
“ใจดีขอรับ!” จิ่นเกอพูดเสียงดัง สายตาของเขาเป็นประกาย “ลูกธนูของเขา ยิงทะลุรูเหรียญไปที่ต้นไม้ใหญ่ แล้วยังต่อยอิฐที่ทับซ้อนกันสามชั้นแตก เขาเก่งมากเลยขอรับ!”
ความน่านับถือ คือสิ่งที่อาจารย์พึงมีที่สุด