บทที่ 616 โมโห (กลาง)

ตอนที่ 616 โมโห(กลาง)

สีหน้าของสืออีเหนียงเคร่งขรึมขึ้น “คุณชายน้อยห้าอยู่กับคุณชายน้อยสี่ไม่ใช่หรือ เกิดอะไรขึ้น” เห็นสี่เอ๋อร์หอบหายใจ นางก็บอกว่า “พูดช้าๆ”

สี่เอ๋อร์พยักหน้า ไม่สนใจลมหายใจหอบถี่ของตัวเอง นางรีบพูด “หลังจากที่คุณชายน้อยห้ามาคารวะท่านแล้ว เขาก็ไปที่เรือนต้านปั๋วไจกับคุณชายน้อยสี่ คุณชายน้อยห้าอยากฝึกเขียนหนังสือ คุณชายน้อยสี่อยากท่องหนังสือ คุณชายน้อยสี่จึงให้คุณชายน้อยห้าไปฝึกเขียนที่ห้องหนังสือ ส่วนตัวเองท่องหนังสืออยู่ที่ห้องโถง ยามเที่ยง พวกเขาทานข้าวด้วยกัน แล้วก็ไปนอนกลางวันที่ห้องข้างในด้วยกันเหมือนวันธรรมดา ปูเตียงเสร็จแล้ว คุณชายน้อยสี่ก็บอกให้พวกบ่าวออกมาข้างนอก ให้สาวใช้น้อยเฝ้าอยู่หน้าประตู บ่าวและปี้หลัวไปเย็บปักถักร้อยที่ห้องเอ่อร์ฝังของปี้หลัว ใกล้จะถึงยามเซิน คุณชายน้อยสี่และคุณชายน้อยห้ายังไม่เรียกพวกบ่าวเข้าไปรับใช้เปลี่ยนเสื้อผ้า บ่าวรู้สึกว่ามันแปลกๆ จึงแอบเดินไปห้องหลักเงียบๆ แต่ใครจะรู้ว่าเจอพี่เก๋อจินที่หน้าประตูเจ้าค่ะ”