บทที่ 669 จ้องมอง (ต้น)

ตอนที่ 669 จ้องมอง(ต้น)

เดิมทีเพียงแค่อยากจะแกล้งสืออีเหนียงเล่น แต่รอยยิ้มที่ร่าเริงของนางทำให้สวีลิ่งอี๋รู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนใจแคบอย่างไรอย่างนั้น

“ก็แค่เปิดโลกทัศน์ให้เจ้า” เขายิ้มพลางจับมือสืออีเหนียง “ช่วงที่ข้าไม่อยู่เรือน ที่จวนมีเรื่องอันใดหรือไม่” สืออีเหนียงมองเขาแล้วยิ้มพราย

สวีลิ่งอี๋มีความเป็นผู้นำ แม้ว่าจะดูซับซ้อนแปลกๆ อยู่บ้าง แต่ก็มีความเที่ยงตรงและอยู่ในขอบเขต