บทที่ 579 สับสนวุ่นวาย (ต้น)

ตอนที่ 579 สับสนวุ่นวาย (ต้น)

“ข้าไม่รักษาคำพูดตอนไหนกัน!” สวีซื่ออวี้ยิ้มพร้อมกับพูดขึ้น “ข้ารับปากจะพาจิ่นเกอไปพายเรือ ก็จะต้องพาจิ่นเกอไปพายเรืออย่างแน่นอน อีกอย่างการเข้าร่วมการสอบระดับราชสำนักก็ไม่สามารถหวังพึ่งแต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างเดียวเท่านั้น!”

ฟังซื่อที่ยืนอยู่ข้างๆ สวีซื่อฉินได้ยินแล้วก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเบาๆ

ฮูหยินสองได้ยินแล้วก็เดินเข้ามา “ที่ผ่านมาเจ้าร่ำเรียนอย่างหนัก การที่เจ้าคิดได้เช่นนี้ ก็แสดงว่าความรู้ที่เจ้าฝึกฝนร่ำเรียนมาอย่างลำบากนั้นหนักแน่นเพียงพอแล้ว!”