ตอนที่ 655 หนอนจำศีล(กลาง)
“ข้าเข้าใจเจตนาของเจ้า” สืออีเหนียงย้ายโต๊ะบนเตียงเตาริมหน้าต่าง ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงข้างสวีซื่อเจี้ย “แม้ว่าข้ากับท่านพ่อของเจ้าจะไม่ได้ขาดแคลนเสื้อผ้าอาหาร ทั้งยังมีพี่ชายของเจ้าคอยดูแล แต่เจ้าก็อยากจะทำให้ดีที่สุด”
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว!” สวีซื่อเจี้ยรีบพยักหน้า ดวงตาเป็นประกาย “ข้าหมายความเช่นนี้ขอรับ!”
“เช่นนั้นเจ้าเคยคิดหรือไม่ว่าเจ้าจะเอาอะไรมาแสดงความกตัญญูต่อข้าและท่านพ่อของเจ้า” สืออีเหนียงมองเขาด้วยสายตาอบอุ่น